Hoofdtekst
Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende:
In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe, maar toen was er gelukkig een maat, die mij waarschuwde.
Die zei: "Hij wil er wel graag van af (dat wil zeggen van die geheimzinnige kunst) en dat kan hij alleen, als hij iemand vindt, die die leeren wil, want ze hebben er erge last van. Ze hebben een boekje, waar al die geheimzinnige kunsten in staan en daar kunnen ze niet van afkomen. Al verbranden ze het, dan komt het toch terug, ze kunnen het niet weg maken. Ze raken het alleen kwijt als ze iemand vinden, die het hebben wil."
Ik bedankte er dus voor, maar toen zei die vent: "Als je het kunt, kan je zoveel geld bekomen als je maar wilt."
Toen werd ik toch nieuwsgierig en vroeg: "Hoe dan?"
"Nou," zei hij, "dan moet je een kat met huid en haar murw koken en dan 's nachts om twaalf uur voor den spiegel gaan zitten en op den tast af naar een beentje zoeken. Zoodra je het bewuste beentje tusschen je vingers hebt, komt er een stem, die zegt: `dat is het' en dan is je fortuin gemaakt."
Toen begreep ik dat het duivelswerk was en moest er niets meer van hebben.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.97-98.)
In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe, maar toen was er gelukkig een maat, die mij waarschuwde.
Die zei: "Hij wil er wel graag van af (dat wil zeggen van die geheimzinnige kunst) en dat kan hij alleen, als hij iemand vindt, die die leeren wil, want ze hebben er erge last van. Ze hebben een boekje, waar al die geheimzinnige kunsten in staan en daar kunnen ze niet van afkomen. Al verbranden ze het, dan komt het toch terug, ze kunnen het niet weg maken. Ze raken het alleen kwijt als ze iemand vinden, die het hebben wil."
Ik bedankte er dus voor, maar toen zei die vent: "Als je het kunt, kan je zoveel geld bekomen als je maar wilt."
Toen werd ik toch nieuwsgierig en vroeg: "Hoe dan?"
"Nou," zei hij, "dan moet je een kat met huid en haar murw koken en dan 's nachts om twaalf uur voor den spiegel gaan zitten en op den tast af naar een beentje zoeken. Zoodra je het bewuste beentje tusschen je vingers hebt, komt er een stem, die zegt: `dat is het' en dan is je fortuin gemaakt."
Toen begreep ik dat het duivelswerk was en moest er niets meer van hebben.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.97-98.)
Onderwerp
SINSAG 0752 - Zauberbuch kann nicht verbrannt oder weggegeben werden: Zauberer lässt es stehlen. 
SINSAG 0752 - Zauberbuch kann nicht verbrannt oder weggegeben werden: Zauberer lässt es stehlen. 
Beschrijving
Man wil wel van iemand leren toveren, maar wordt gewaarschuwd dat de persoon graag van het toveren af wil komen. Van het boekje met de kunsten kan zo iemand niet afkomen, het komt steeds terug. Ze kunnen het alleen overdragen aan iemand die graag wil leren toveren. Hij krijgt ook te horen hoe hij rijk kan worden, maar ziet ook daar vanaf, want hij begrijpt dat het werk van de duivel is.
Bron
C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.97-98.
Commentaar
1922
Zie verder CBAK0465. De verteller is J. Lof.
Zauberbuch kann nicht verbrannt oder weggegeben werden
Naam Overig in Tekst
Zuiderwouder
Zuiderwouder
[Jan Lof]
[Jan Lof]
Naam Locatie in Tekst
Haarlemmermeer
Haarlemmermeer
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20