SINVS039 - Slimme mensen

SLIMME MENSEN
Er was eens een stad, waar heel veel domme mensen woonden. Eens waren er negen van die stommelingen wezen jagen en toen ze terug naar hun stad gingen, dachten ze opeens dat ze er een onderweg verloren waren.
"Wacht 's," zei er een, "we zullen elkaar tellen, dat is het veiligste, dan weten we ineens of een van ons verdwaald is in het bos."
Dat was goed en die ene begon te tellen, maar daarbij vergat hij zichzelf mee te tellen.
"Zie je wel," zei hij toen, "we zijn er onderweg een kwijt geraakt."
"Och, nee, dat kan ik niet geloven," zei een van de anderen, "ik zal ook eens gaan tellen! Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen. Zie je wel, dat we er nog allemaal zijn."
Om absoluut zeker te zijn, telde een derde jager weer opnieuw en die telde, hoe is het mogelijk, weer acht!Wat nu gedaan?
"Luister eens," zei een ander, "ik weet wat: we zullen met onze neus in het zand gaan liggen, en dan de putjes tellen die de neuzen gemaakt hebben."
Zo was die kwestie opgelost.
Een andere keer was het nog mooier. Je moet weten dat die mensen een stadhuis hadden gebouwd, maar ze hadden vergeten er vensters in te plaatsen, en nu was het daarbinnen hartstikke donker. Weet je wat die slimmerikken toen deden? Ze zetten een hele dag lang muizevallen in de straten. Daarna klapten ze de vallen dicht en droegen ze naar het stadhuis. Ze dachten dat ze het licht gevangen hadden.
Het verhaal is nog niet uit. In het stadhuis zaten wel honderd muizen, die aan de papieren knaagden, en ze wisten maar niet hoe ze die eruit zouden krijgen. Op een keer kwam er een vreemdeling voorbij die een kat op zijn arm droeg.
Ze vroegen hem wat dat voor een beest was.
"Wel mannen," antwoordde de vreemdeling, "dat is een raar beest uit Amerika, en zo zijn er maar enkelen op de wereld. En 't mooiste is dat dit beest heel veel muizen kan vangen."
Dat zou een goed beest voor onze stad zijn, dachten de slimme stedelingen, en de burgemeester zei: "Voor hoeveel verkoop je die muizeneter? "
"Nu," zei die vreemdeling, "ik verkoop hem niet graag, want ik ben erg aan hem gehecht, maar vooruit, ik zal hem heel billijk geven: voor honderdduizend frank krijg je hem."
De koop werd gesloten en zo gauw de vreemdeling betaald was, ging hij er vandoor. Maar hij was nog geen vijf minuten verder of de burgemeester kwam in grote haast achter hem aangelopen en die riep al uit de verte: "Hé mijnheer, wat eet hij als hij geen muizen meer vindt?"
"Pens en vlees!" riep de vreemdeling, terwijl hij zo gauw mogelijk verder liep, want hij dacht: ze hebben zeker begrepen dat ze beetgenomen zijn.
Maar de burgemeester dacht dat hij zei: mensenvlees.
"Ach, ach, medeburgers, we zijn wel in de aap gelogeerd," zei de burgemeester, toen hij bij de anderen terugkwam. Als dat lelijke beest geen muizen meer vindt, dan eet het mensenvlees."
Toen werden ze allemaal zo bang dat ze hun mooie stadhuis in brand staken om er de muizeneter uit te jagen. Maar dat arme beestje rende met het brandend puntje van zijn staart een ander huis binnen en dat stak ze ook in brand en op den duur brandde heel de stad af.
Die slimme mensen zijn toen weggetrokken en nu zijn ze overal te vinden.
(Antwerpen)

AT 1287 - Numskulls Unable to Count their own Number    AT 1287 - Numskulls Unable to Count their own Number   

ATU 1287 - Numskulls Unable to Count their own Number.    ATU 1287 - Numskulls Unable to Count their own Number.   

In een stad wonen domme mensen. Bij het jagen, denken ze iemand te zijn kwijtgeraakt. Ze tellen de aanwezigen, maar komen steeds op een ander getal uit. Uiteindelijk drukken ze hun neuzen in het zand en tellen het aantal afdrukken. In het stadhuis zijn geen ramen. De domme mensen proberen met muizevallen licht te vangen. Wel zijn er veel muizen in het stadhuis. Een vreemdeling heeft een kat. Ze kopen de kat om de muizen te verjagen. Door een misverstand denken ze dat de kat mensenvlees eet, indien muizen niet aanwezig zijn. Om de kat te verjagen, branden ze het stadhuis af. Het dier vlucht weg en veroorzaakt met zijn brandende staart overal brand.

J.R.W. Sinninghe: Volkssprookjes uit Nederland en Vlaanderen. Den Haag 1978, p.123-124

J2031 - Counting wrong by not counting oneself.    J2031 - Counting wrong by not counting oneself.   

J2031.1 - Numskulls count selves by sticking their noses in the sand.    J2031.1 - Numskulls count selves by sticking their noses in the sand.   

J1961.1 - Trying to catch light in a mouse-trap.    J1961.1 - Trying to catch light in a mouse-trap.   

J2101 - Getting rid of the cat.    J2101 - Getting rid of the cat.   

F708.1 - Country without cats.    F708.1 - Country without cats.   

Numskulls unable to Count their own Number & AT 1245** Trying to Catch Light in a Mouse-trap & AT 1281 Getting Rid of the Unknown animal & AT 1651 Whittington' s Cat

Amerika.    Amerika.   

2013-03-01 14:46:20