Hoofdtekst
HET KRUISJE VAN FIDELDIDELDOM
Er waren eens een koning en een koningin, die drie dochtertjes hadden, drie prinsesjes.
Op een keer zei hun vader, de koning, tegen hen: "Kinderen, ik moet op reis!" en toen vroeg hij aan de oudste: "Wat moet ik voor je meebrengen? "
"Niets vader, als je maar gezond weerom komt."
"Neen, ik wil toch wat voor je meebrengen."
"Nu, breng me dan een gouden pop mee."
"En wat moet ik voor jou meebrengen?"
"Voor mij een zilveren wieg," zei de middelste van de drie.
Toen zei de koning tegen zijn jongste dochtertje: "Wat moet ik voor jou meebrengen?"
"Niets vader, maar kom gauw weerom."
"Toe, zeg maar, wat je het liefst wilt hebben! "
"Nu dan, het liefst een kruisje van fideldideldom."
De vader ging op reis en toen hij terugkwam, gaf hij aan ieder van zijn dochtertjes wat ze hem gevraagd hadden. Eerst waren ze er erg blij mee, maar toen de twee oudsten het kruisje gezien hadden, wilden ze dat toch liever hebben.
De koningin zei echter: "Ieder moet zijn eigen speelgoed houden en daarmee uit."
Niet lang daarna zeiden de twee oudsten op een morgen tegen de jongste: "Ga je mee wandelen?"
Ze hadden tevoren samen overlegd, dat ze haar het kruisje zouden afnemen, en toen ze heel ver in het donkere bos waren, deden ze dat ook, bonden haar handen en voeten met hun hoofddoeken en gooiden haar in een diepe kuil. Daarna wierpen ze blaren en takken over haar heen en gingen naar huis.
De koningin miste al gauw haar jongste dochtertje en vroeg aan de twee oudsten: "Waar is je zusje?""Ik weet het niet," zeiden ze, "we hebben haar niet gezien."
Ze zochten haar door het hele paleis en in de tuinen en toen ze haar niet vonden, gingen alle knechts en meiden en de koning zelf naar het bos om haar te zoeken en ze zochten haar de hele middag en vonden haar niet.
In de avond gingen ze met brandende fakkels het bos weer in en daar hoorden ze een stemmetje, dat riep:
"Al om het kruisje van fideldideldom
Hebben mijn zusters mij vermoord."
De koning ging op de stem af en daar zag hij in een diepe kuil zijn jongste dochtertje liggen. Zelf haalde hij haar eruit, bond haar handen en voeten los en droeg haar naar het kasteel.
Daar vroeg de koningin, hoe ze in de kuil gekomen was en ze vertelde het. De koning en de koningin waren toen zo boos, dat ze de gouden pop en de zilveren wieg ook aan hun jongste kind gaven en de oudste twee prinsesjes een maand lang in de toren opsloten op water en brood.
(Drente)
Er waren eens een koning en een koningin, die drie dochtertjes hadden, drie prinsesjes.
Op een keer zei hun vader, de koning, tegen hen: "Kinderen, ik moet op reis!" en toen vroeg hij aan de oudste: "Wat moet ik voor je meebrengen? "
"Niets vader, als je maar gezond weerom komt."
"Neen, ik wil toch wat voor je meebrengen."
"Nu, breng me dan een gouden pop mee."
"En wat moet ik voor jou meebrengen?"
"Voor mij een zilveren wieg," zei de middelste van de drie.
Toen zei de koning tegen zijn jongste dochtertje: "Wat moet ik voor jou meebrengen?"
"Niets vader, maar kom gauw weerom."
"Toe, zeg maar, wat je het liefst wilt hebben! "
"Nu dan, het liefst een kruisje van fideldideldom."
De vader ging op reis en toen hij terugkwam, gaf hij aan ieder van zijn dochtertjes wat ze hem gevraagd hadden. Eerst waren ze er erg blij mee, maar toen de twee oudsten het kruisje gezien hadden, wilden ze dat toch liever hebben.
De koningin zei echter: "Ieder moet zijn eigen speelgoed houden en daarmee uit."
Niet lang daarna zeiden de twee oudsten op een morgen tegen de jongste: "Ga je mee wandelen?"
Ze hadden tevoren samen overlegd, dat ze haar het kruisje zouden afnemen, en toen ze heel ver in het donkere bos waren, deden ze dat ook, bonden haar handen en voeten met hun hoofddoeken en gooiden haar in een diepe kuil. Daarna wierpen ze blaren en takken over haar heen en gingen naar huis.
De koningin miste al gauw haar jongste dochtertje en vroeg aan de twee oudsten: "Waar is je zusje?""Ik weet het niet," zeiden ze, "we hebben haar niet gezien."
Ze zochten haar door het hele paleis en in de tuinen en toen ze haar niet vonden, gingen alle knechts en meiden en de koning zelf naar het bos om haar te zoeken en ze zochten haar de hele middag en vonden haar niet.
In de avond gingen ze met brandende fakkels het bos weer in en daar hoorden ze een stemmetje, dat riep:
"Al om het kruisje van fideldideldom
Hebben mijn zusters mij vermoord."
De koning ging op de stem af en daar zag hij in een diepe kuil zijn jongste dochtertje liggen. Zelf haalde hij haar eruit, bond haar handen en voeten los en droeg haar naar het kasteel.
Daar vroeg de koningin, hoe ze in de kuil gekomen was en ze vertelde het. De koning en de koningin waren toen zo boos, dat ze de gouden pop en de zilveren wieg ook aan hun jongste kind gaven en de oudste twee prinsesjes een maand lang in de toren opsloten op water en brood.
(Drente)
Onderwerp
AT 0780 - The Singing Bone 
AT 0780 - The Singing Bone 
ATU 0780 - The Singing Bone.
ATU 0780 - The Singing Bone.
Beschrijving
Een koning moet op reis. Voor elk van zijn drie dochtertjes wil hij wat meebrengen van zijn reis. De oudste dochter wil een gouden pop, de middelste wil een zilveren wieg en de jongste dochter wil een kruisje van fideldideldom. Als de oudste en jongste dochter het kruisje zien, willen ze liever dat hebben. Ieder moet echter zijn eigen speelgoed houden, vindt de koningin. Ze besluiten hun jongste zuster mee te nemen naar het bos. Daar pakken ze het kruisje af en werpen haar in een kuil. Uiteindelijk wordt de dochter weer gevonden. Zij vertelt het verhaal aan de koning en koningin. Voor straf worden de twee oudste zusters een maand lang opgesloten in de toren.
Bron
J.R.W. Sinninghe: Volkssprookjes uit Nederland en Vlaanderen. Den Haag 1978, p. 179-180
Motief
N271 - Murder will out.
N271 - Murder will out.
Commentaar
The Singing Bone
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20