Tijdens de winter zag een man omstreeks tien uur een ijsbeer met grote ogen op het kerkhof. Toen er andere mensen naar de verschijning kwamen kijken, was er niets meer te zien.
Een ijsbeer, olifant, en krokodil wordt gevraagd waar ze denken thuis te horen. De ijsbeer denkt Antarctica vanwege zijn bontjas, de olifant denkt India vanwege zijn slurf en de krokodil denkt Duitsland vanwege zijn grote bek.
Twee ijsberen slenteren door de woestijn.
Zegt de ene tegen de andere: "Het moet hier nogal erg glad zijn."
"Waarom denk je dat?" vraagt de andere.
"Wel, zie je dan niet hoeveel zand ze hier gestrooid hebben?"
Zoon ijsbeer zeurt maar steeds tegen zijn vader over de vraag of hij een echte ijsbeer is, en niet wellicht een ander soort beer. De vader wil weten waarom de zoon blijft zeuren. De zoon zegt: "Omdat ik het zo koud heb."
Een klein ijsbeertje zeurt zijn moeder aan het hoofd met vragen over zijn ijsberenfamilie. Zijn moeder wordt het beu en vraagt waarom hij daar steeds naar vraagt. Het ijsbeertje blaast op zijn pootjes en zegt: "Fffft, ik heb het zo koud!"