ENGELB_04_004

H: Ik heb vrower in miene jôngsjoarn dree joar bie Diekboer west, wat nô Wesselink is, en ja, doe was de boer en de vrouw van middelmaotige laeftied in dee tied, mer d'r was ok nog ne ole tante in 't hoes, jao den was doe 'n zömtig joar za'k mer zegng, en Diekboer, den har d'r 'n honerhôk staon, doar kort ôp de Schreur an en doe môs ik doar hen en eier oethaaln en dat was nog wa nen heeln aend en in dee tied, woar nô Leefrink Jantje wount, was dat almaol nog hoolt en woestenij en doar lööp ik - 't Schipkn neumn ze dat - doar lööp ik duur en doe môs ik - het is doar aolmaol veranderd - bie 't ool Weanink langs, dat was doar bie Leferman in de buurt en nô ja ik haaln de eier d'r oet - het was inmiddels a luk dounker wörn - en doe kôm ik doar wier dezölfde weg langs - doar gung zonne stei tuske twee wel hen - en ok nich a'k nô zaozear bang was, doe begun ik ineens zao raar te wörn, net of ik flauw wör, nô ja ik gung nog wa naor 't hoes, ik kom in hoes en doe zeg dat ole maenske, dee ole tante: "Jöwnkn, wat zös d'r ja oet, kiks net zao wit oet". Ja good, ik môs naor ber hen, ik wol ok niks te etn, zie woln mie nog wat te etn doon, mer ik har 'n anweisel krengn.
E: Wat is dat dan 'n anweisel?
H: Ja, wat is dat dan zon anweisel, ja dat weit oe zao an, zer dat ole maenske, 'n anweisel.
E: Har dan dan naerngs wat met te maakn?
H: Nee, dat har naerngs, nee doar har ne heks loopn, mer ik heb nich zeen, mer ik har 'n anweisel krengn, nô good, ik môs naor ber hen, mer dee ole tante, dee koump bie mie doe ik 'n zetke in ber har lengn en zer, hoe is 't? Ik zer: "Ja nog wa 'n luk keulerig, 'n luk rillerig". Ik heb aans nog wa ne rao kluur, mer ik was doe krietwit zenn ze doe tengn mie. En doe zer dat maenske:"Ik zal die wa luk haaln". En dat gung weg, koump wier en dat haalt 'n köpke vôl water. Ik zer: "Wat is dat ja raar water?" Ja dat was wijwater, zon vast gelaof hann ze doe an wijwater en as dat ôpdreinks, dan zeins monvroo wier better. En dat he'k ôpdruinkn, ja hoe oold was ik, zon joar of 13, 14 en dan lööw ie alns wa en ik was 's annesmaorngs wier better. Dat hef wa hölpn. Wus ik wa, zeg dee vrouw, dan is dat wa wier owwer, doar hef ne heks loopn en dat har mie dat anpoest.

TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek    TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek   

De verteller liep als tiener ergens ’s nachts, en is toen ongezien een heks tegengekomen. Hij begint zich ziek te voelen. Hij komt bij een oude vrouw thuis, die zegt dat hij een anwearsel heeft gekregen (uitslag op de mondhoeken, koortslip). Hij gaat in bed liggen, en de oude vrouw laat hem wijwater drinken, waarna hij de volgende ochtend beter is.

Collectie Engelbertink, verslag 4, verhaal 4

G263.4 - Witch causes sickness.    G263.4 - Witch causes sickness.   

G271.2.2 - Witch exorcised by holy water.    G271.2.2 - Witch exorcised by holy water.   

“Wel is der rechtervoort nog bang veur, as he in n dööstern boeten lop, dat he n anwèjsel zal kriegen? Wie is tegenwoordig nog bang voor, als hij in het donker buiten loopt, dat hij uitslag zal krijgen in de mondhoeken?" - G.J.H. Dijkhuis, Twents Woordenboek: Twents in Woord en Gebruik. Enschede: Uitgeverij Van de Berg, 1991, p. 53.

Dijkboer    Dijkboer   

Wesselink    Wesselink   

Leefrink-Jantje    Leefrink-Jantje   

Wenink    Wenink   

Leferman    Leferman   

Schreur    Schreur   

t Schipken    t Schipken