Hoofdtekst
Eng.: En vrower onder de mis, onder de consecratie, wanneer dan precies um elf of tien uur, wanneer de klokn dan t uur angafn en t was precies onder de consecratie en dan zol t ok passeern, dat dan ok een of ander zol stearvn. He’j nooit heurd?
Sp.: ik heb wa heurn verteln, at dat wa kon, of t no gebeurd is, nee
Eng.: zukke gevaln we’j nich
Sp.: Ik nich. Wie hadn nog wa nen voggel hier binn had hangn, nen putter. Dee mot heel gevoelig weazn en dee zol ok stervn, at hier n sterfgeval hier in hoes was, en ie zoln hier nen putter hebn hangn, dan zol t binn de twee daag dan zol den putter ook dood weazn, alleen van dee doodlucht, mos t zik antrekn, a’j in leavn wol heldn, dan mo’j hem votbrengn noam buurman hen aans gung he onherroepelik gung he dood, tenminste dat hadn ze in Losser a metmaakt, at dat veur kwam, nich een moal, mer meerdere moaln, woar zonnen keerl, den dan vöggel har, den n voggel binn har en der zol n sterfgeval weazn dan zol dee doodlucht, zol den voggel antrekn.
Eng.: Ie könt wa noagoan, dat verrottingsproces.
Sp.: en dee zoln der an doodgoan, heb ik wa heurd, dee vöggel hadn
Eng.: Aandere vöggel dan?
Sp.: Aandere vöggel nich.
Eng.: alleen nen putter?
Sp.: alleen nen putter, dee was der gevoelig veur, mer aander wet ik nich
Br.: Mer doe hes doevn in dee kouw zitn, at der dan n sterfgeval is, at dat meanske dan vot is, begraavn is, dan zol dee doew ok met n paar daag zol den ok stearvn.
Sp.: Dat heb ik nog nooit heurd.
Br.: Hoe neumt de dee doevn toch ok in dee kouw?
Sp.: Oostindischen.
Br.: Van dee postdoevn.
Sp.: Oostindischen, westindischen, oostondischen, hoesdoevn, hoesdoevn,
Br.: Hoesdoevn, dat heb ze bie de boern op del.
Sp.: dee he’w der ok wa zitn op del, ja no, zee doot ok tegn n reagn ... vrower ko’w ja gen radio heurn en gen weerglas en aj dan nen doew hadn, vuurspeln hemt weer, at den doew n paar daag van te veurtn veur t slechte weer, begun te bloazn, den hölt t in de gaatn, dat gaf reagn, oonze doew hebt kotns ok nich völ zegd, no n paar daag hebt ze weer bloazn en doe ko’w ze nich weern an de gang kriegn, gistern he’k ze ok heurd en eer gistern en daags derveur ook.
Br.: Dan krie’s reagn no.
Sp.: Ik deank, verrek, doe dachn ik meteen an de Wilder, zo’w water kriegn? Mer wie hebt wa water had ... mer zee hebt de leste veerteen daag niks zegd.
Eng.: Dan krie’w no better weer.
Sp.: en no noa n poar daag hebt ze weer doan, of ze der no op reageerd, of dat no water wordt, Mer Wilder zer, he kon op t peerd doar ko’j nich völ op oet doon, mer op doew, at den doew völ begun te bloazn, dan was der water op komst.
Eng.: Mer oene doevn, doar kö’j toch ok wa wat op oet doon?
Sp.: Nee, dei nich, op hoesdoevn, dee bloast ok wa, dee bloast ok wa.
Eng.: Dan kö’j doar ok wat op oet doon.
Sp.: Ja no, n paar daag hek m in de gaatn holdn, of he döt, ja, ik heb der twee hangn doar. de laatste tied hebt ze niks zegd, ik kon ze nich an de gang kriegn, wa hölpn probeern, nee woln nich en no eergister of zee zeg ik tegn Gerrard Kamphoes, hier heur es, doevn begint no ineens weer te bloazn.
Eng.: Ja’j no nog aandere dinger, Gerrard, woar zoa an könt zein, dat t dat weer wördt, ja met de locht leag hangn, natuurlik, dan krieg ‘j ok slecht weer, Ie kent je wa dee sprekweur: morgenrood brengt water in de sloot, avondrood. De boern bint natuurleu.
Sp.: Ik doo nog wa völ op t klimaat op oet, hoe de natuur boetn is, at nog, ja no, zundagmorgn, of n eerstn kerstdag, mö’k evn prakkezeern, doe was t zoa koald, ik zei, dat is gen gewone köalte, nee, dat is köalte, wie kriegt water, mer doe vröas t, wanneer hef t zoo hard vreurn, ’s morgens heb wie de koel los maakt, ’s moandagsmorgns of doonderdag, wet ik ok nich.
Br.: n paar daag vuur kerstmis was dat.
Sp.: Mer doe was dee groond zoo hard en doe heurn ik later, t har vief groadn vreurn, mer doe höl ik nog vol, nee dat is gen vorst, was wa koald, mer dat was gen vorstnatuur.
Eng.: Dat was gen dröawe vorst.
Sp.: Ja no vocht, reagn, slecht weer, natn snee, of hagel, dat zat derin, mer t kwam wa oet, natuur, dat was gen gewone vorstnatuur, oh nee, dan doo’k der nog nich zoo heel völ op oet.
Eng.: de vorm van wolkn dan, kö’j doar dan nich wat oethaaln?
Sp.: Nee, ik tenminste zölf persoonlik nich. Nee dat nich.
Eng.: Ja, a’j van dee schöapkeswölkes hebt, dan gef’t vaak mooi weer.
Sp.: Zegt ze tenminste, at dan mooi hoog is, hoge lucht, mooie golfjes der an. at stabiel weer kan blievn.
Eng.: En grommelköp ken ie ok wa?
Sp.: Grommelköp ... at grom. onweer op komst is, mer ja, of t altied oet komt,
Eng.: Wat van moatreggeln nem ie altied, at begint te grommeln, stekkers der oet.
Sp.: Ja, dat he’w vrower wa es doan, stekkers der oet, mer no nooit meer. Stekkers der oet, wie hebt n bliksemofleider op hoes, no ben ik der nich bang veur.
Eng.: Trekt der rap op?
Sp.: Ja.
Eng.: En at t derop is trökn, dan mö’j t toch wier verneien.
Sp.: Zegt ze van nich, zegt ze van nich, wie hebt doe wa es heurd, a’w t maakt hadn, of doe wie t in örder hadn, woar wie dat an vernemn kondn, onweer, en dat gaf nen druun, as t paar panstok tegn mekaar an houws, dat gef ok nen dreun, doe zatn wie hier ok n moal en doe gaf t ok nen dreun, t was net, of ze ja no, nich in nen slimn groad, at ze gas zeukt, ontspringn loatn. Net of doe t hele hoes nen dreun gaf. Doe is t der ok moal op slaagn, onder de veut ko’w veuln, at der wat gebeurn.
Eng.: Dan mö’j den droad toch duurmetn? Of he nog goad is.
Sp.: zee zegt van nich.
Eng.: En doarnoa is t der doe weir op slaagn, of nich?
Sp.: Nee, toen nich weer, mer zie hebt wa noa de tied controleerd, of t goed was en he wearkn goed, tenminsten, ik wet ok nich hoovöl volt at der op möt zitn, mer he was goed, he was goed, want zie komt um t ander joar of alle joar, nee und twee joar dan komt ze moal noakiekn, nee, dat was heelmoal goed, dat was’t. Want vrower woln ze hebn, wie mogn de götn nich bie an doon, en no möt de götn der bie an, eerst mos n leagn droad der owwer hen loopn um aard te gevn en no mot’t en no hebt ze n der bie anlast, no möt alle götn der bie an, veurkaant, achterkaant, dat zol ok geleidn könn en no hebt ze hem ok nich op miln van t hoes lign, no hebt ze zegd, he mos an de boetnkaant lign en at he dan miln op lag kon he der nog in n hook opsloan, mer he pakt, wat t minste weerstand, dat pakn hem, miln op n top van t hoes, op n schorsteen en doar zat gen weerstand, aans legt ze hem doar wa langs, um dat te beveilign. ofdat woar was, wet ik nich, aandere heern, aandere wetn, mer doe mog’t oaweral wa, hoovn nich op n hook en no zegt ze, eankele moaln kwam t veur, ja no, ervaring, in n hook kon t der op sloan en no maakt ze t heelmoal an de boetnkaant.
Eng.: Mer dee weln in de groond, Gerrard, he’j doar ok wa es van heurd, a’j der bovn slöapn, slecht was vuur oene gezondheed?
Sp.: He’k wa es heurn verteln, mer wat der van woar is.
Eng.: A’j’t dan in n ruw kreagn.
Sp.: Nee, dat wet ik nich, wat ze der oawer kondn hoaln, van kondn kriegn, dat we’k nich, ik heb wa es heurd, dat ze, at nich goed zol wezn.
Sp.: ik heb wa heurn verteln, at dat wa kon, of t no gebeurd is, nee
Eng.: zukke gevaln we’j nich
Sp.: Ik nich. Wie hadn nog wa nen voggel hier binn had hangn, nen putter. Dee mot heel gevoelig weazn en dee zol ok stervn, at hier n sterfgeval hier in hoes was, en ie zoln hier nen putter hebn hangn, dan zol t binn de twee daag dan zol den putter ook dood weazn, alleen van dee doodlucht, mos t zik antrekn, a’j in leavn wol heldn, dan mo’j hem votbrengn noam buurman hen aans gung he onherroepelik gung he dood, tenminste dat hadn ze in Losser a metmaakt, at dat veur kwam, nich een moal, mer meerdere moaln, woar zonnen keerl, den dan vöggel har, den n voggel binn har en der zol n sterfgeval weazn dan zol dee doodlucht, zol den voggel antrekn.
Eng.: Ie könt wa noagoan, dat verrottingsproces.
Sp.: en dee zoln der an doodgoan, heb ik wa heurd, dee vöggel hadn
Eng.: Aandere vöggel dan?
Sp.: Aandere vöggel nich.
Eng.: alleen nen putter?
Sp.: alleen nen putter, dee was der gevoelig veur, mer aander wet ik nich
Br.: Mer doe hes doevn in dee kouw zitn, at der dan n sterfgeval is, at dat meanske dan vot is, begraavn is, dan zol dee doew ok met n paar daag zol den ok stearvn.
Sp.: Dat heb ik nog nooit heurd.
Br.: Hoe neumt de dee doevn toch ok in dee kouw?
Sp.: Oostindischen.
Br.: Van dee postdoevn.
Sp.: Oostindischen, westindischen, oostondischen, hoesdoevn, hoesdoevn,
Br.: Hoesdoevn, dat heb ze bie de boern op del.
Sp.: dee he’w der ok wa zitn op del, ja no, zee doot ok tegn n reagn ... vrower ko’w ja gen radio heurn en gen weerglas en aj dan nen doew hadn, vuurspeln hemt weer, at den doew n paar daag van te veurtn veur t slechte weer, begun te bloazn, den hölt t in de gaatn, dat gaf reagn, oonze doew hebt kotns ok nich völ zegd, no n paar daag hebt ze weer bloazn en doe ko’w ze nich weern an de gang kriegn, gistern he’k ze ok heurd en eer gistern en daags derveur ook.
Br.: Dan krie’s reagn no.
Sp.: Ik deank, verrek, doe dachn ik meteen an de Wilder, zo’w water kriegn? Mer wie hebt wa water had ... mer zee hebt de leste veerteen daag niks zegd.
Eng.: Dan krie’w no better weer.
Sp.: en no noa n poar daag hebt ze weer doan, of ze der no op reageerd, of dat no water wordt, Mer Wilder zer, he kon op t peerd doar ko’j nich völ op oet doon, mer op doew, at den doew völ begun te bloazn, dan was der water op komst.
Eng.: Mer oene doevn, doar kö’j toch ok wa wat op oet doon?
Sp.: Nee, dei nich, op hoesdoevn, dee bloast ok wa, dee bloast ok wa.
Eng.: Dan kö’j doar ok wat op oet doon.
Sp.: Ja no, n paar daag hek m in de gaatn holdn, of he döt, ja, ik heb der twee hangn doar. de laatste tied hebt ze niks zegd, ik kon ze nich an de gang kriegn, wa hölpn probeern, nee woln nich en no eergister of zee zeg ik tegn Gerrard Kamphoes, hier heur es, doevn begint no ineens weer te bloazn.
Eng.: Ja’j no nog aandere dinger, Gerrard, woar zoa an könt zein, dat t dat weer wördt, ja met de locht leag hangn, natuurlik, dan krieg ‘j ok slecht weer, Ie kent je wa dee sprekweur: morgenrood brengt water in de sloot, avondrood. De boern bint natuurleu.
Sp.: Ik doo nog wa völ op t klimaat op oet, hoe de natuur boetn is, at nog, ja no, zundagmorgn, of n eerstn kerstdag, mö’k evn prakkezeern, doe was t zoa koald, ik zei, dat is gen gewone köalte, nee, dat is köalte, wie kriegt water, mer doe vröas t, wanneer hef t zoo hard vreurn, ’s morgens heb wie de koel los maakt, ’s moandagsmorgns of doonderdag, wet ik ok nich.
Br.: n paar daag vuur kerstmis was dat.
Sp.: Mer doe was dee groond zoo hard en doe heurn ik later, t har vief groadn vreurn, mer doe höl ik nog vol, nee dat is gen vorst, was wa koald, mer dat was gen vorstnatuur.
Eng.: Dat was gen dröawe vorst.
Sp.: Ja no vocht, reagn, slecht weer, natn snee, of hagel, dat zat derin, mer t kwam wa oet, natuur, dat was gen gewone vorstnatuur, oh nee, dan doo’k der nog nich zoo heel völ op oet.
Eng.: de vorm van wolkn dan, kö’j doar dan nich wat oethaaln?
Sp.: Nee, ik tenminste zölf persoonlik nich. Nee dat nich.
Eng.: Ja, a’j van dee schöapkeswölkes hebt, dan gef’t vaak mooi weer.
Sp.: Zegt ze tenminste, at dan mooi hoog is, hoge lucht, mooie golfjes der an. at stabiel weer kan blievn.
Eng.: En grommelköp ken ie ok wa?
Sp.: Grommelköp ... at grom. onweer op komst is, mer ja, of t altied oet komt,
Eng.: Wat van moatreggeln nem ie altied, at begint te grommeln, stekkers der oet.
Sp.: Ja, dat he’w vrower wa es doan, stekkers der oet, mer no nooit meer. Stekkers der oet, wie hebt n bliksemofleider op hoes, no ben ik der nich bang veur.
Eng.: Trekt der rap op?
Sp.: Ja.
Eng.: En at t derop is trökn, dan mö’j t toch wier verneien.
Sp.: Zegt ze van nich, zegt ze van nich, wie hebt doe wa es heurd, a’w t maakt hadn, of doe wie t in örder hadn, woar wie dat an vernemn kondn, onweer, en dat gaf nen druun, as t paar panstok tegn mekaar an houws, dat gef ok nen dreun, doe zatn wie hier ok n moal en doe gaf t ok nen dreun, t was net, of ze ja no, nich in nen slimn groad, at ze gas zeukt, ontspringn loatn. Net of doe t hele hoes nen dreun gaf. Doe is t der ok moal op slaagn, onder de veut ko’w veuln, at der wat gebeurn.
Eng.: Dan mö’j den droad toch duurmetn? Of he nog goad is.
Sp.: zee zegt van nich.
Eng.: En doarnoa is t der doe weir op slaagn, of nich?
Sp.: Nee, toen nich weer, mer zie hebt wa noa de tied controleerd, of t goed was en he wearkn goed, tenminsten, ik wet ok nich hoovöl volt at der op möt zitn, mer he was goed, he was goed, want zie komt um t ander joar of alle joar, nee und twee joar dan komt ze moal noakiekn, nee, dat was heelmoal goed, dat was’t. Want vrower woln ze hebn, wie mogn de götn nich bie an doon, en no möt de götn der bie an, eerst mos n leagn droad der owwer hen loopn um aard te gevn en no mot’t en no hebt ze n der bie anlast, no möt alle götn der bie an, veurkaant, achterkaant, dat zol ok geleidn könn en no hebt ze hem ok nich op miln van t hoes lign, no hebt ze zegd, he mos an de boetnkaant lign en at he dan miln op lag kon he der nog in n hook opsloan, mer he pakt, wat t minste weerstand, dat pakn hem, miln op n top van t hoes, op n schorsteen en doar zat gen weerstand, aans legt ze hem doar wa langs, um dat te beveilign. ofdat woar was, wet ik nich, aandere heern, aandere wetn, mer doe mog’t oaweral wa, hoovn nich op n hook en no zegt ze, eankele moaln kwam t veur, ja no, ervaring, in n hook kon t der op sloan en no maakt ze t heelmoal an de boetnkaant.
Eng.: Mer dee weln in de groond, Gerrard, he’j doar ok wa es van heurd, a’j der bovn slöapn, slecht was vuur oene gezondheed?
Sp.: He’k wa es heurn verteln, mer wat der van woar is.
Eng.: A’j’t dan in n ruw kreagn.
Sp.: Nee, dat wet ik nich, wat ze der oawer kondn hoaln, van kondn kriegn, dat we’k nich, ik heb wa es heurd, dat ze, at nich goed zol wezn.
Onderwerp
TM 4001 - Weerregels 
TM 4001 - Weerregels 
SINSAG 0486 - Andere Todesvorzeichen.
SINSAG 0486 - Andere Todesvorzeichen.
Beschrijving
Duiven en distelvinken sterven na een paar dagen door de lucht van een lijk.
Weersvoorspelling door gedrag dieren.
Weersvoorspelling door gedrag dieren.
Bron
Collectie Engelbertink, verslag 16, verhaal 2 (Archief Meertens Instituut)
Naam Overig in Tekst
Wilder
Wilder
Gerard Kamphuis
Gerard Kamphuis
Naam Locatie in Tekst
Losser
Losser