Hoofdtekst
Zoals volksgericht, en das niet van zo’n eh zo’n erg ver verleden, dat was de ezel aandrijven. De ene ouwe man vertelde dat was als een ouwere man zich vergreep aan een jong meisje, een andere beweerde dat dat was als ergens ’t verstand tussen man en vrouw niet zo bijzonder waren. In elk geval werden die publiekelijk te schande gezet, door met kettingen, met deksels en met lawaai daar voor het huis te schandalen. En als klap op de vuurpijl werd er een ezel op de muur aangebracht en wel in Odiliënberg schijnt het geweest te zijn, das ze dat daar een sjabloon hadden of maakten, van een ezel, die werd tegen de muur gehouden en dat het hele zaak wel vol teer ge-[smeerd werd].
Beschrijving
Man vertelt over verschillende manieren van volksgericht in Odiliënberg.
Bron
Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)
Commentaar
Einde niet goed opgenomen.
Naam Locatie in Tekst
Odiliënberg   
Plaats van Handelen
Odiliënberg