Hoofdtekst
En dan hadden ze ook wel es die veurloupen. Do..eh..nou ja, aine wil ‘r wat van waite, ’n anner nait, maar ik bin d’r zulf wel ’n bietje van overtuugd en ik was […?…] wat van, dat doar wal ens woarheid in zit. Want eh… hoendegehoel wollen verschadene mensen ook niks van waiten, maar ik zeg det nait of. Want ik was twintig joar en ik was ook neet bange juust, doe ging d’r geregeld ’n hoend pluminus tweehonderd meter van ons huus of zitten op ’n boerenloane te hoelen. En dat was wel al drei weken goande, doe zeg ik: “Ik wil es noa die hond tou. Woar d’r nou eigenlijk doa zit.” En ik bin noa die hond tou’goan en toen zat hij d’r inderdoad, te hoelen, mit dea kop in dea nekke en mit de eh… kop noar ’t oosten….noar d’eh… noorden hin. Doe zeg mien moeke: “Dat ut wat uut?”
Ik zeg: “Kon wel wezen,” ik zeg… Maar zie woelen waal zeggen as zie ’oendegehoel heurden den zol dat ’n liekstoatsie uuthangen, doa zol ’n liek langeskom’n. “Moar det ken oast naajt,” zeat’, “zol gen liek langeskom’n kennen, want det is moar ’n boerenloane.” Moar ôs buurman die was oal ens zaaik achter ons, woar det eerste lichie ofbraande, woar ’n boerderij verschenen was. En ôs buurman is ’storben, maar wie zeiden de… dat zel lijk goan, dia gait noe geen boereloane langes, die geit altied de publieke weg nog langes. Det was ook ‘n zandweg, maar toch ’n publieke weg, ‘n woaterschopweg was ‘t aiglik. Want ’ij is eh… overleden en ’ij is begroaben, maar ’ij is wel de boerenloan langeskom’n. Woar die ’oend altied ’zeten hed te hoelen. En doe alles achter de rug was hed’ wie nooit geen ’oend weer ’eurd, toen was ’t of’lopen.
Ik zeg: “Kon wel wezen,” ik zeg… Maar zie woelen waal zeggen as zie ’oendegehoel heurden den zol dat ’n liekstoatsie uuthangen, doa zol ’n liek langeskom’n. “Moar det ken oast naajt,” zeat’, “zol gen liek langeskom’n kennen, want det is moar ’n boerenloane.” Moar ôs buurman die was oal ens zaaik achter ons, woar det eerste lichie ofbraande, woar ’n boerderij verschenen was. En ôs buurman is ’storben, maar wie zeiden de… dat zel lijk goan, dia gait noe geen boereloane langes, die geit altied de publieke weg nog langes. Det was ook ‘n zandweg, maar toch ’n publieke weg, ‘n woaterschopweg was ‘t aiglik. Want ’ij is eh… overleden en ’ij is begroaben, maar ’ij is wel de boerenloan langeskom’n. Woar die ’oend altied ’zeten hed te hoelen. En doe alles achter de rug was hed’ wie nooit geen ’oend weer ’eurd, toen was ’t of’lopen.
Onderwerp
SINSAG 0486 - Andere Todesvorzeichen.
SINSAG 0486 - Andere Todesvorzeichen. 
Beschrijving
Een hond die telkens op dezelfde plek zat te blaffen voorspelde een begrafenis. De rouwstoet trok precies daar voorbij. Daarna hoorde men de hond nooit meer blaffen.
Bron
Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)
Motief
D1812.5.0.9 - Divination from howling of dog.
D1812.5.0.9 - Divination from howling of dog.