Hoofdtekst
Jaap Brand (interviewer, JB): “Uh, ik zal… mag ik wat tegen oe zegg’n Dorus?”
Dorus (verteller, D): “Ja, ja.”
JB: “Uhm… Woa gebruuk’n u nou zukke liedjes veur?”
D: “Die liedjes die bruuk’n wie zo, uh… nou uh... was un verjaorsfeessieken en ‘r was un vroeger bij die bruiloft’n enzo. En dan, ‘n daar, ‘n ‘n ’n dan mmmn en dan ston je nog wa effekes op un stoel. En dan dat ding dat kennie dan of ie ha’n bij oe die kon’t wel oet ’t hoof enzo. See en uh… enzo van die ding’n dan doar da en dan de mensen schikk’n hebb’n, want vroeger was d’r eerst nie zo vul. Zo is dat he.”
JB: “Uhm… Hoe was ’t nou… uh… die… uh… die lange tekst die u ons uh hebt veur’uh draag’n. En in ’t begin hè je een refrein ‘zung’n. Hoe g… hoe gong dat nou in werkelijkheid toe, met dat refrein en met die tekst?”
D: “Ja, dat zongen ze allemaoleh mee. Allemaol zongen ze mette van tri-o-lie, tri-o-la, van de pastoor ziene koe ja ja, tri-o-lie, tri-o-la, van de pastoor ziene koe. En da vond’n ze natuurlijk allemaol fijn hè.”
JB: “En wat deud’n ze met die tekst verder, wurd’n die ook ‘ezungen of uh die veuruhdraag’n?”
D: “Nee die wor’n uh die die die tekst die wor’n gewoon al lange zin oppehzeg, gewoon uh lezen. Wordt gewoon lezen èh of zo gewoon uh… oet… ja… opp’ezeg èh? Ja.”
JB: “Uhm… Uh uh… Hoe bennie aan zo’n mooi lied kommen?”
D: “Ja… Da zal’k oe ’s vertell’n. Eh… mie zuster is eerst ‘etrouwd inneh… in Wintersweek. En toen later ben ze verhuust naar Groenlo. Maor daor bennik dan, daareh, misschien lenen, na ik denk van zestig jaor. En… toen ben ik daor naor de bruiloft ‘ewes van mie zuster. En toen he’k ‘m doareh veur ’t eerst ‘eheurd. See… en dat… m… n… en mag’k gerus zegg’n, ja, het zal wel Wintersweek komm’n de echte, dacht ik. Hehehehehe!”
Dorus (verteller, D): “Ja, ja.”
JB: “Uhm… Woa gebruuk’n u nou zukke liedjes veur?”
D: “Die liedjes die bruuk’n wie zo, uh… nou uh... was un verjaorsfeessieken en ‘r was un vroeger bij die bruiloft’n enzo. En dan, ‘n daar, ‘n ‘n ’n dan mmmn en dan ston je nog wa effekes op un stoel. En dan dat ding dat kennie dan of ie ha’n bij oe die kon’t wel oet ’t hoof enzo. See en uh… enzo van die ding’n dan doar da en dan de mensen schikk’n hebb’n, want vroeger was d’r eerst nie zo vul. Zo is dat he.”
JB: “Uhm… Hoe was ’t nou… uh… die… uh… die lange tekst die u ons uh hebt veur’uh draag’n. En in ’t begin hè je een refrein ‘zung’n. Hoe g… hoe gong dat nou in werkelijkheid toe, met dat refrein en met die tekst?”
D: “Ja, dat zongen ze allemaoleh mee. Allemaol zongen ze mette van tri-o-lie, tri-o-la, van de pastoor ziene koe ja ja, tri-o-lie, tri-o-la, van de pastoor ziene koe. En da vond’n ze natuurlijk allemaol fijn hè.”
JB: “En wat deud’n ze met die tekst verder, wurd’n die ook ‘ezungen of uh die veuruhdraag’n?”
D: “Nee die wor’n uh die die die tekst die wor’n gewoon al lange zin oppehzeg, gewoon uh lezen. Wordt gewoon lezen èh of zo gewoon uh… oet… ja… opp’ezeg èh? Ja.”
JB: “Uhm… Uh uh… Hoe bennie aan zo’n mooi lied kommen?”
D: “Ja… Da zal’k oe ’s vertell’n. Eh… mie zuster is eerst ‘etrouwd inneh… in Wintersweek. En toen later ben ze verhuust naar Groenlo. Maor daor bennik dan, daareh, misschien lenen, na ik denk van zestig jaor. En… toen ben ik daor naor de bruiloft ‘ewes van mie zuster. En toen he’k ‘m doareh veur ’t eerst ‘eheurd. See… en dat… m… n… en mag’k gerus zegg’n, ja, het zal wel Wintersweek komm’n de echte, dacht ik. Hehehehehe!”
Beschrijving
Verteller Dorus legt uit waar het lied van de pastoor zijn koe vandaan komt en waar het voor gebruikt werd.
Bron
Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)
Commentaar
De achternaam van de verteller is onbekend. Er is alleen bekend dat zijn voornaam Dorus is en dat hij uit Beltrum komt.
Er wordt verwezen naar het refrein dat gezongen wordt in VODA_037_10 en naar de volledige liedtekst in VODA_037_11.
Er wordt verwezen naar het refrein dat gezongen wordt in VODA_037_10 en naar de volledige liedtekst in VODA_037_11.
Naam Locatie in Tekst
Winterswijk
Winterswijk 
Wintersweek
Wintersweek
Achterhoek
Achterhoek
Groenlo
Groenlo
Plaats van Handelen
Winterswijk
Winterswijk