Hoofdtekst
Hoe Ulenspiegel zich verhuurde als bakkersknecht
Op een dag verhuurde Ulenspiegel zich bij een bakker. Toen ze 's morgens zouden bakken, moest Ulespiegel de nacht daarvoor het meel zeven. Maar om goed te kunnen zien wat hij deed, zei hij dat hij een kaars nodig had. De bakker zei: "Ik gebruik nooit kaarsen."
Dat kwam omdat ze zeefden bij maneschijn, als die er was tenminste. Ulenspiegel zei: "Baas, ik zal dat ook doen."
De baas ging een uur of twee naar bed en ondertussen nam Ulenspiegel de meelzak, hing die buiten uit het raam en zeefde het meel op de binnenplaats over de grond waar de maan scheen.
Toen de bakker opstond en weer wilde gaan bakken, stond Ulenspiegel nog steeds het meel te zeven.
De baas zei: "Wat ben je in godsnaam aan het doen! Heeft het meel niet genoeg gekost dat je het zo op de grond zeeft?"
Ulenspiegel antwoordde: "Ik heb het in het maanlicht gezeefd, zoals u mij had opgedragen."
Maar de bakker zei: "Je moest het bij het maanlicht zeven, niet in het maanlicht."
Ulenspiegel zei dat er niet veel meel verloren was gegaan en dat hij het zou oprapen.
"Het is nu te laat om te bakken en deeg te maken," antwoordde de bakker.
Toen zei Ulenspiegel: "Baas, ik heb een idee. Het deeg van de buren ligt klaar in de deegtrog, dat wil ik wel gaan halen."
Maar de bakker werd kwaad en zei: "Loop naar de galg en haal wat daar ligt!"
En Ulenspiegel ging naar de galg en vond er de dorre ribben van een dief. Hij bracht ze naar huis en zei: "Ik breng wat onder de galg lag. Waar hebt u het voor nodig?"
Nu werd de baas heel boos: "Ik zal je gaan aanklagen, je zult het zien, omdat je gestolen hebt wat de Heer toebehoort."
En hij liep naar de Markt en Ulenspiegel volgde hem. Toen de bakker hem dus hij de burgemeester wilde aanklagen, stond Ulenspiegel erbij met wijd opengesperde ogen.
Toen de bakker hem zo zag staan, werd hij zo kwaad dat hij de aanklacht vergat. "Wat wil je nu eigenlijk?"
"Ik wil niets," antwoordde Ulenspiegel, "maar u zei dat u me zou aanklagen en dat ik het zou zien voor de burgemeester. En als ik het wil zien, heb ik mijn ogen nodig."
De bakker zei: "Ga uit mijn ogen, je bent een schurk."
Ulenspiegel zei: "Zo word ik wel vaker genoemd, maar als ik in uw ogen was, dan moest ik uit uw neusgaten naar buiten kruipen als u uw ogen dichtdeed."
En de burgemeester maakte dat hij wegkwam, want hij begreep dat het flauwekul was. Toen Ulenspiegel dat zag, liet hij zijn bloot gat zien en zei: "Baas, als je wil bakken, dan is hier de mond van de oven!"
En hij liep weg en liet de bakker staan.
Op een dag verhuurde Ulenspiegel zich bij een bakker. Toen ze 's morgens zouden bakken, moest Ulespiegel de nacht daarvoor het meel zeven. Maar om goed te kunnen zien wat hij deed, zei hij dat hij een kaars nodig had. De bakker zei: "Ik gebruik nooit kaarsen."
Dat kwam omdat ze zeefden bij maneschijn, als die er was tenminste. Ulenspiegel zei: "Baas, ik zal dat ook doen."
De baas ging een uur of twee naar bed en ondertussen nam Ulenspiegel de meelzak, hing die buiten uit het raam en zeefde het meel op de binnenplaats over de grond waar de maan scheen.
Toen de bakker opstond en weer wilde gaan bakken, stond Ulenspiegel nog steeds het meel te zeven.
De baas zei: "Wat ben je in godsnaam aan het doen! Heeft het meel niet genoeg gekost dat je het zo op de grond zeeft?"
Ulenspiegel antwoordde: "Ik heb het in het maanlicht gezeefd, zoals u mij had opgedragen."
Maar de bakker zei: "Je moest het bij het maanlicht zeven, niet in het maanlicht."
Ulenspiegel zei dat er niet veel meel verloren was gegaan en dat hij het zou oprapen.
"Het is nu te laat om te bakken en deeg te maken," antwoordde de bakker.
Toen zei Ulenspiegel: "Baas, ik heb een idee. Het deeg van de buren ligt klaar in de deegtrog, dat wil ik wel gaan halen."
Maar de bakker werd kwaad en zei: "Loop naar de galg en haal wat daar ligt!"
En Ulenspiegel ging naar de galg en vond er de dorre ribben van een dief. Hij bracht ze naar huis en zei: "Ik breng wat onder de galg lag. Waar hebt u het voor nodig?"
Nu werd de baas heel boos: "Ik zal je gaan aanklagen, je zult het zien, omdat je gestolen hebt wat de Heer toebehoort."
En hij liep naar de Markt en Ulenspiegel volgde hem. Toen de bakker hem dus hij de burgemeester wilde aanklagen, stond Ulenspiegel erbij met wijd opengesperde ogen.
Toen de bakker hem zo zag staan, werd hij zo kwaad dat hij de aanklacht vergat. "Wat wil je nu eigenlijk?"
"Ik wil niets," antwoordde Ulenspiegel, "maar u zei dat u me zou aanklagen en dat ik het zou zien voor de burgemeester. En als ik het wil zien, heb ik mijn ogen nodig."
De bakker zei: "Ga uit mijn ogen, je bent een schurk."
Ulenspiegel zei: "Zo word ik wel vaker genoemd, maar als ik in uw ogen was, dan moest ik uit uw neusgaten naar buiten kruipen als u uw ogen dichtdeed."
En de burgemeester maakte dat hij wegkwam, want hij begreep dat het flauwekul was. Toen Ulenspiegel dat zag, liet hij zijn bloot gat zien en zei: "Baas, als je wil bakken, dan is hier de mond van de oven!"
En hij liep weg en liet de bakker staan.
Onderwerp
VDK 1635* 04 - Eulenspiegel's Tricks. 4: Ulespegel zeeft meel in de maneschijn.
VDK 1635* 04 - Eulenspiegel's Tricks. 4: Ulespegel zeeft meel in de maneschijn. 
VDK 1635* - Eulenspiegel's Tricks
VDK 1635* - Eulenspiegel's Tricks
ATU 1635* - Eulenspiegel’s Tricks
ATU 1635* - Eulenspiegel’s Tricks
AT 1635* - Eulenspiegel's Tricks
AT 1635* - Eulenspiegel's Tricks
Beschrijving
Uilenspiegel moet 's nachts meel zeven, maar mag geen kaars aansteken. De bakker draagt hem op om meel te zeven in de maneschijn. Uilenspiegel neemt dit letterlijk en alle meel belandt op de grond.
Bron
Wonderbaarlijke en zeldzame Historie van Thyl Ulenspiegel. Hertaald en ingeleid door Guy Segers en Patricia Visscher. Tweede druk. Leuven 1996, pp. 54-55.
Commentaar
Dit verhaal komt uit een complete hertaling van een volksboekje uit 1790, gedrukt in Deventer.
Naam Overig in Tekst
Tijl Uilenspiegel
Tijl Uilenspiegel
Markt
Markt