RCELI0239_0240_788 - Pastoor tovert twee schelmen aan de grond vast

Den ouwe pastoor van Beek, die was van Weert vandaan. 'Ne zekere C. was dat. Die was eens naar Weert gegangen over de voorste Luys, op Gabriels en zo naar Weert. In de voormiddag was hij er naar toe gegangen en tegen den avond henen teruggekomen. En aan 'den trog' - dat heet daar zo - daar kwam hij twee mannen tegen.. 'Halt. Die zilveren gespen moeten we hebben.' Die had aan zijn schoen nog van die zilveren gespen. 'Jamaar nee', zei hij 'dan kan ik niet meer gaan.' Dat deed er niet aan: ze moesten ze hebben. Goed. Ze begosten ze los te maken. 'Die zit, blijft zitten', zei de pastoor, 'en die staat, blijft staan.' En de pastoor vertrok. Hij gong den eigeste weg terug tot op de voorste Luys. Dat hij toch wel macht had! Hij kwam er ene tegen en hij zei: 'Nu ga eens tot daar, daar staat er ene en daar ligt er ene. Zeg maar dat ze kunnen gaan.' Maar die waren nog al blij dat ze verlost waren.

SINSAG 0666 - Zauberer bannt an den Ort.    SINSAG 0666 - Zauberer bannt an den Ort.   

Pastoor C. van Beek was op een dag langs de familie Luys en de familie Gabriels naar Weert gegaan. Toen de pastoor 's avonds terugkwam, ontmoette hij twee mannen. De mannen wilden de pastoor beroven van de zilveren gespen op zijn schoenen. De jammerklachten van de pastoor negerend, begonnen de mannen de gespen los te maken. Daarop sprak de pastoor: "Wie zit, blijft zitten en wie staat, blijft staan." De pastoor vertrok en liet de mannen onbeweeglijk achter. Wat verderop kwam de pastoor iemand tegen, die zei: "Je moet eens tot daar gaan; daar zijn twee mannen vastgenageld aan de grond", waarop de pastoor antwoordde: "Zeg maar tegen de mannen dat ze kunnen gaan".

R. Celis, Leuven, 1954

2.2 Tovenaars

limburgs (bree en omstreken)

fabulaat

Gabriels    Gabriels   

Luys    Luys   

Bocholt    Bocholt   

Weert    Weert   

Beek    Beek