MVAND0229_0229_33555

Den boer van ’t hof waar dat we nu op wonen ondervond dat zijne knecht nooit niet thuis en was ’s nachts en hij had er al ne keer twee-drie achter gezocht en gepeisd dat hij ook heel zeker kledden liep. En hij had een houtmijte moeten verzetten en hij had onder die mijte dat vel van die kledden gevonden. En overdag hadden ze die kledden weggezonden en terwijl dat hij weg was, hadden ze mee tweeën dat vel verbrand; maar terwijl dat dat vel aan ’t brannen was stond in ene keer kledden bij hen. En hij had daar verschrikkelijke pijnen, maar hij moest dat wel verdragen hé; en als dat veld verbrand was bedanktegen hij den boer omdat hij dat gedaan had. Hij was verlost.

SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)    SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)   

Een boer stelde vast dat zijn knecht ’s nachts nooit thuis was. Op zekere dag vond de boer onder een houtmijt het vel waarmee zijn knecht zich als kledde verkleedde. Toen de boer het vel in het vuur had gegooid, stond de knecht opeens bij hem. De jongen leed verschrikkelijk veel pijn, maar toen het vel was verbrand, was hij verlost.

M. Van Der Linden, Leuven, 1964

1.5 Plaaggeesten

oost-vlaams (denderstreek)

722

fabulaat

Ophasselt    Ophasselt