Hoofdtekst
Der wie in widdoufrou, dy hie trije dochters. Dy praetten alle trije krûm, krekt as wienen 't lytse bern. Doe krigen dy trije froulju tagelyk oansyk fan in feint.
De widdou sei tsjin har dochters: "As de feinten joun komme matte jimme swije. Ik sil 't wurd wol dwaen."
Doe 't de feinten dy jouns kommen, siet de jongste fan 'e dochters to naeijen. Mar it wie min jern dêr 't se mei naeide, dat de tried bruts hyltyd yn twaên.
Doe sei se: "Bekke tiet"
De twadde dochter sei : "Koope gea".
Dat moest safolle bitsjutte as "Knoopje him gear".
Mar doe sei de âldste : "Mem sei: wy soe sije en wy pate alle tije."
De widdou sei tsjin har dochters: "As de feinten joun komme matte jimme swije. Ik sil 't wurd wol dwaen."
Doe 't de feinten dy jouns kommen, siet de jongste fan 'e dochters to naeijen. Mar it wie min jern dêr 't se mei naeide, dat de tried bruts hyltyd yn twaên.
Doe sei se: "Bekke tiet"
De twadde dochter sei : "Koope gea".
Dat moest safolle bitsjutte as "Knoopje him gear".
Mar doe sei de âldste : "Mem sei: wy soe sije en wy pate alle tije."
Onderwerp
AT 1457 - The Lisping Maiden   
ATU 1457 - The Lisping Maiden.   
Beschrijving
Drie dochters praten als een klein kind. Moeder zegt tegen ze dat zij het woord zal doen als de mannen 's avonds om hun komen. De meisjes praten toch.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 99, verhaal 2 (Archief Meertens Instituut)
Commentaar
21 september 1966
The Lisping Maiden
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21