LOMBO373

G: O, dat is zo vreselijk veel. De J.P. Coenstraat was, toen ik hier kwam wonen, echt een heel chique straat, dat was echt zo. En we hebben uiteraard het verval gezien, want wie maakt er nog z'n straat schoon... mens, dat was vroeger toch... dat was schóón vroeger. Elke week werd je bel gepoetst, en je brievenbus gepoetst, en de straat werd geveegd en... anders kon het geen zondag worden. Nou, toen kwamen die buitenlandse mensen hier en daar heb ik in het begin ook moeite mee gehad. Want ik heb me gelijk in laten schrijven bij het huisvestingbureau, ik denk, dat wil ik helemaal niet hè? Daar komt ook bij, we hadden dus een paar van die kroegjes hier, en ze stonden 's nachts tegen de muren te plassen, dus ik bedoel, dat was echt... tòen ging de buurt heel hard achteruit. Nu je d'r overheen gegroeid bent toen dacht ik, nee, fout [G corrigeert zichzelf in het vervolg; mogelijk bedoelde ze hier te zeggen dat ze er inmiddels overheen is gegroeid]. Ik dacht op een gegeven moment: dan zal ìk mijn huis uit moeten, en ik woon hier al zo lang, en hun [...]. Dat verzet krijg je dus ook. Nou, we hebben tegenwoordig hier in dit stukje straat een prima verstandhouding. En zijn die buitenlandse mensen eigenlijk het ergste? Nee. Het ergste zijn studenten. Die plakken hun ramen dicht met dat keuken... met dat aluminiumfolie, vind ik allemaal best, ze maken veel meer herrie als al die buitenlandse mensen bij elkaar. En we zijn, wij zij akelig [aardig?] geacclimatiseerd hè? Als wij [...]. Maar het was hier vroeger... het was hier vroeger netjes. Dat is niet meer. Iemand die hier wat kwijt wil die gooit het vast buiten neer op [...], het interesseert ze niks. En bij ons vaak met Kerstmis, dat er tot halverwege de boom [voor het huis] met huisvuil lag, het is niet te geloven... de gemeente een paar keer opgebeld... de hele Kerstmis kon ik daar tegenaan kijken... maar het is...en dat, dat zijn de dingen... de mensen gooien tegenwoordig vaak buiten weg wat ze kwijt willen.
(Op 17 augustus 1999 verteld te Lombok)

Vroeger was de J.P. Coenstraat een chique straat, waar nijver werd gepoetst en geboend. Met de komst van de allochtonen kwam daar de klad in. Er verschijnt steeds meer rommel en zwerfvuil op straat en niemand bekommert zich meer om de rommel. Vertelster weigerde echter te verhuizen, en ondervindt nu eigenlijk de meeste overlast van de studenten.

interview met Theo Meder en Marie van Dijk, 17 augustus 1999 (bandopname archief MI)

17 augustus 1999

J.P. Coenstraat    J.P. Coenstraat   

2013-03-01 14:46:21