BVANG0152_0153_44867

Vrouw tekent papier, besmeert haar billen en vliegt mee naar Keulen. Er wordt hard gefeest. Plots is alles weg. Ze werd thuis niet gemist.Dat heb ik nog eens horen vertellen. Onze vader heeft dat verteld. Dat dat echt waar was? Dat was een vremmes. Die was hier van Langdonk. Die had ook gezeid gehad: "Ik zou eens gaarne wijn drinken." "Als ge daar komt, acht ure, negen ure, pakt maar een uur, dan moogt ge wijn drinken, maar ge moet eerst dit papier tekenen." En die tekende daarop.En toen 's anderendaags ging die daar op af waar ze moesten bijeenkomen. "Kom, zei ze, nu zullen we daar eens op afgaan waar we veel wijn kunnen drinken." En ze haalt daar een potteke lijk ze daar waren. Daar moest ge uw billen mee besmeren en die besmeerde haar billen daarmee. En toen pakten ze twee borstels. "Nu moet ge die borstel tussen uw benen steken." En ze staken allemaal die borstel tussen hun benen. En lijk die borstel tussen hun benen stak, begost het te guizen en ze vlogen hoog de lucht in, lijk een vliegmachien. En als ze een tijd gevlogen hadden, gingen ze in één keer recht naar beneden en toen kwamen ze aan een schoon hotel. En daar waren ze aan 't drinken, aan 't dansen en 't zingen. Daar was 't plezant. En in één keer zei ze zo: "Maar hier, God zegene ons, hier is het toch schoon", zei ze. En het begost gaan te guizen en 't werd in één keer donker en ze zag geen steek meer. Daar was niks niet meer te horen of te zien.En 's morgens als 't begon gaan licht te worden zat ze in Keulen in de wijnkelder. En toen kwam die baas daar op uit en toen begost ze gaan te schreeuwen. En toen zei ze hoe ze gevaren was en uit kompassie had die baas – toen waren er nog geen sporen hè – haar meegenomen met zijn kar. En zo is zij thuis geraakt in Langdonk. En toen was ze bang hè, dat haar vent zou kwaad geweest zijn en toen stuurde ze ene naar huis om te zeggen dat ze acht dagen weggeweest was. En die mens die dat moest gaan zeggen, ja, toen was dat daar staminee en die vroeg een glas bier. "Waar is de bazin?" zei die. "O, ze is juist buitengegaan",zei die. En die had zijn vrouw niet gemist en die was acht dagen weggeweest. Zou dat kunnen bestaan, 't wijf acht dagen weggeweest en een ander in de plek gekomen? Die was naar de wijnkelders geweest.

Een vrouw uit Langdonk die eens graag wijn wilde drinken, moest een blad ondertekenen. De volgende dag moest ze naar een bepaalde plaats gaan. Daar kreeg ze een potje met zalf waarmee ze haar billen moest insmeren. Vervolgens kreeg de vrouw een bezem om tussen haar benen te steken. Het volgende ogenblik vloog ze met grote snelheid door de lucht. Op een bepaalde plaats ging de bezem plots naar beneden en zag de vrouw een mooi hotel staan. In het hotel werd gedronken, gedanst en gezongen. De vrouw had het daar erg naar de zin, tot op het moment dat ze zei: "God, wat is het hier toch mooi". Het volgende ogenblik werd alles donker en bleef van het hele tafereel niets meer over. Bij het ochtendgloren bevond de vrouw zich in een wijnkelder in Keulen. Toen de baas van de wijnkelder haar daar vond, begon de vrouw te huilen en vertelde wat haar was overkomen. De baas kreeg medelijden en voerde de vrouw met zijn kar tot in Langdonk. De vrouw was bang om naar huis te gaan omdat ze acht dagen weg was geweest. Haar echtgenoot sprak echter tot de boodschapper die kwam vragen waar zijn vrouw was: "Oh, ze is net even buitengegaan".

B. Van Grieken, Leuven, 1965

2.1 Heksen

antwerps (westerlo en omgeving)

341

Vader van de informant

fabulaat

Herselt    Herselt   

Langdonk    Langdonk