Hoofdtekst
Doakeissen, da woaren geweunlik roapen dass’utholden en wo dassse ton e boezietje (bougie, kaarsje) in zetten. ’t Woaren der ook dien da dikkers ip e stoake (op een staak) zetten. En de joengers mieken mannekoar (malkander) ton benouwd en ze zeiden: pas ip want ’t spokt olgunter (aldaar).
Beschrijving
Doodkaarsen waren uitgeholde rapen waarin men een kaarsje had gezet. Soms bond men de doodkaars vast aan een stok. Op die manier probeerden de jongens elkaar bang te maken.
Bron
L. Cumps, Leuven, 1965
Commentaar
1.3 Vuurgeesten
west-vlaams (z van brugge)
57
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Sint-Michiels