Registratie zal enige tijd duren. Deze functie is in ontwikkeling.

MNIJS0125_0125_19173

Een sage (mondeling), 1969

Hoofdtekst

X: Mor e waterduvele, wat is dat eigenlik?Ja, e waterduvele, ‘k èn ik eigenlik nooit ginne gezien. Mo ’t schient dat dadde e brokke (beetje) azo an e vliendermuus geleek, dat dat een was mè poten en mè vlerken. (…), mo da was in ’t groot ee. Da waren waterduvels zein ze. Heel zwart, zein ze, heel zwart. En on ze achter ’t water passeerden, want zelfs waren der do vele waters dan de menschen ’s avends u ’t doenker was nie mi dosten passeren ee. Da woaren zuste lik vissen die altend mor over ’t woater azo… ‘k En dat ook dikwijls (ge)hoard over ’t water azo sproeng(en). Waterduvels zein ze dotegen. (…)

Beschrijving

Waterduivels leken op grote vleermuizen. Ze hadden poten en vleugels en waren helemaal zwart. Veel mensen durfden 's avonds niet voorbij het water te lopen omdat ze bang waren dat de waterduivel eruit zou springen.

Bron

M.-R. Nijsters, Leuven, 1969

Commentaar

1.1 Watergeesten
west-vlaams (nw van houtland)
53
fabulaat

Naam Locatie in Tekst

Gistel    Gistel