Hoofdtekst
Lik dao op ’t hoekje wao dan’k weunde. ’t Was daor en oede moeder. Ze weunde in me neur dochter en ze dei nooj anders of lezen. De schoondochter had e zeuntje en die joeng, ommeki zeg Zunobie, ‘k weet nie wien dat er hapert me Lucientje, ’t doe nie anders of schreeuwen. E was an ’t spelen en e liep bin al schreeuwen. Z’en ton gegaon no de paster van Oostvletern en ’t e ton gebeterd.
Beschrijving
Een oude vrouw die de hele tijd zat te bidden, kreeg bezoek van haar schoondochter die vertelde dat haar kind huilend was binnengekomen en sindsdien niets anders meer deed dan huilen. Nadat de vrouw naar Oostvleteren was geweest,genas het kind.
Bron
S. Van Bael - Lehouck, Leuven, 1969
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (bachten de kupe)
243
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Houtem 
Houtem 
Plaats van Handelen
Oostvleteren
Oostvleteren