CJ042202

Twa reuzen wienen yn Eastemar. Sy moesten nei Wargea ta. It gong drok op in graven, sy dolden mei in heale pream. Doe kommen se by in doarp, doe seinen se: "Wy bin der samar." Doe krige dat doarp de namme fan Sumar.
Doe't se in hiel ein fierder wienen seagen se in tsjerke stean mei in toer. Dêr gongen se tsjinoan stean. "Hè," sei de iene reus, "ik bin warrich."
Doe krige dat doarp de namme fan Wargea.

TM 2601 - Hoe het dorp (de stad, heuvel, straat, een plek of het stuk land) aan z'n naam is gekomen    TM 2601 - Hoe het dorp (de stad, heuvel, straat, een plek of het stuk land) aan z'n naam is gekomen   

Twee reuzen waren hard aan het graven. Ze kwamen bij een dorp en zeiden: "We zijn er zomaar." Toen kreeg dat dorp de naam Sumar. Een eind verder zagen ze een kerktoren. Daar gingen ze tegen aan staan en ze zeiden: "Ik ben moe [warch]." Toen kreeg dat dorp de naam Wargea.

Corpus Jaarsma, verslag 422, verhaal 2

14 juni 1968

Hoe het dorp (de stad, heuvel, het stuk land) aan z'n naam is gekomen

Eastermar    Eastermar   

Oostermeer    Oostermeer   

Wargea    Wargea   

Sumar    Sumar   

2013-03-01 14:46:21