YPFOE446 - Dan ha'k no genoch

Dan ha 'k no genoch
Dominy kaam by de frou fan in timmerman en hy hie net in bêst boadskip. Dêr woe er hiel foarsichtich mei oankomme. It minske siet te ierpelskilen. Dominy begûn: 'Jo man is timmerman, no?'
'Ja', sei de frou en se skylde mar troch.
'Dan moat er ek wol ris op 'e leider stean, is 't net sa?'
'Ja, dat moat er ek wol ris'. En se skylde mar troch.
'Mar hy kin ek wol ris fan 'e leider falle'.
'Ja, dat kin er ek wol'. En se skylde mar troch.
'No, hy is fan 'e leider fallen'.
'Oh, is er fan'e leider fallen'. En se skylde mar troch.
Dominy kuchte. 'No', sei er op 't lêst, 'ik sil it jo ek mar fertelle—jo man, hy
libbet net mear'.
'Oh', sei de frou, 'dan ha 'k no genôch'. En se hâlde op fan ierpelskilen.

De dominee komt de timmermansvrouw slecht nieuws vertellen wat hij voorzichtig wil brengen. Ze zit aardappelen te schillen. Ze beaamt dat haar man timmerman is, op een ladder moet staan en eraf kan vallen. Als ze hoort dat hij van de ladder is gevallen zegt ze: 'oh, hij is eraf gevallen' , maar gaat rustig door met schillen. Wanneer de dominee zegt dat haar man dood is stopt ze met schillen en zegt dat ze nu genoeg heeft.

Ype Poortinga: De foet fan de reinbôge. Fryske Folksferhalen. Baarn (etc.) 1979, p.411

24 november 1977

De tweede verteller is Willem van der Brug.

2013-03-01 14:46:20