Hoofdtekst
Hûnebrok, kattebrok ...
Hjir yn Drachten kaam in Sinees te wenjen, yn in boargerhûs. Mar jo witte wol, hoe't dat giet mei Sinezen—it duorret mar krekt en se ha in ythûske. En yndied, hy hie der mar in pear dagen wenne en dêr stie al in restaurantsje.
Flak njonken him wie in winkeltsje—in boadskipwinkeltsje. Dêr kaam er, in pear dagen letter, en doe sei er: 'Kin 'k ek fiif kilo hûnebrok krije?' De winkelman tochte, hy hat dêr sa'n itensiederijke, hy mjokset alles troch it iten dat er de minsken foarset. Dat hy sei: 'sat wit ik net, jong. Dû hast miskien net iens in hûn, en dan dat spul troch 't iten grieme—dêr ha 'k in hekel oan. Ik moat earst witte, ofst in hûn haste'. 'No', sei de Sjinees, 'ik sil him wol even ophelje'. Ja hear, dêr kaam er mei in dikke hûn oansetten. 'Jawis', sei de winkelman, 'dû hast in hûn, dû kinst fiif kilo hûnebrok krije'.
In wike letter stie de Sinees wer yn 'e winkel. 'Kin 'k ek fiif kilo kattebrok krije?' 'Ja', sei de winkelman, 'no wit ik it net, jong. Ik bin sa bang, datst dat ek wer troch it iten dochst. Hast wol in kat? Ast hjir mei dyn kat komste, dan krijst it'. Even letter kaam de Sinees oan mei in prachtige, mânske kat op 'e earm. 'Ja', sei de winkelman, 'dû krijst fiif kilo kattebrok mei'.
Mar in wike letter dêr kaam dy Sinees wer yn 'e winkel, beide hannen foarút, en dêr hie er wat brûn guod yn. 'Wolst dat even fiele'. De winkelman fielde. 'En rûke!' De winkelman rûkte. 'It koe wol fan in minske wêze!'
'Ja', sei de Sinees, 'ik moat no húskepapier ha'.
Hjir yn Drachten kaam in Sinees te wenjen, yn in boargerhûs. Mar jo witte wol, hoe't dat giet mei Sinezen—it duorret mar krekt en se ha in ythûske. En yndied, hy hie der mar in pear dagen wenne en dêr stie al in restaurantsje.
Flak njonken him wie in winkeltsje—in boadskipwinkeltsje. Dêr kaam er, in pear dagen letter, en doe sei er: 'Kin 'k ek fiif kilo hûnebrok krije?' De winkelman tochte, hy hat dêr sa'n itensiederijke, hy mjokset alles troch it iten dat er de minsken foarset. Dat hy sei: 'sat wit ik net, jong. Dû hast miskien net iens in hûn, en dan dat spul troch 't iten grieme—dêr ha 'k in hekel oan. Ik moat earst witte, ofst in hûn haste'. 'No', sei de Sjinees, 'ik sil him wol even ophelje'. Ja hear, dêr kaam er mei in dikke hûn oansetten. 'Jawis', sei de winkelman, 'dû hast in hûn, dû kinst fiif kilo hûnebrok krije'.
In wike letter stie de Sinees wer yn 'e winkel. 'Kin 'k ek fiif kilo kattebrok krije?' 'Ja', sei de winkelman, 'no wit ik it net, jong. Ik bin sa bang, datst dat ek wer troch it iten dochst. Hast wol in kat? Ast hjir mei dyn kat komste, dan krijst it'. Even letter kaam de Sinees oan mei in prachtige, mânske kat op 'e earm. 'Ja', sei de winkelman, 'dû krijst fiif kilo kattebrok mei'.
Mar in wike letter dêr kaam dy Sinees wer yn 'e winkel, beide hannen foarút, en dêr hie er wat brûn guod yn. 'Wolst dat even fiele'. De winkelman fielde. 'En rûke!' De winkelman rûkte. 'It koe wol fan in minske wêze!'
'Ja', sei de Sinees, 'ik moat no húskepapier ha'.
Beschrijving
Een Chinees komt in Drachten wonen en maakt van zijn huis een restaurant. In de winkel vlakbij wil hij een paar dagen later hondenbrokken kopen en krijgt het mee als hij zijn hond heeft laten zien. De winkelier is bang dat de man het in het eten doet. Een week later gebeurt hetzelfde maar dan met kattenvoer. De week daarna komt de man met menselijke uitwerpselen in de hand en vraagt om toiletpapier.
Bron
Ype Poortinga: De foet fan de reinbôge. Fryske Folksferhalen. Baarn (etc.)1979, p.420
Commentaar
19 december 1978
Naam Overig in Tekst
Chinees
Chinees 
Naam Locatie in Tekst
Drachten
Drachten
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20