Hoofdtekst
Der wie in faem, dy hie in feint. Mar dy faem dy wie sa goed as blyn en de feint woe net wer komme. Doe't er ôfskie fan har nom, sei er: "Nou woe 'k noch wol in tútsje fan dy ha."
Doe died er syn broeken los en hy gong mei de bleate achterein op 'e ûnderdoar sitten. En doe tute hja him op 'e kont.
De oare moarns sei har mem: "Hoe hat it foldien?"
"Och," sei se, "oars wol goed. Mar hy stonk nochal hwat út 'e azem en hy hie de breakrommen om 'e lippen."
Doe died er syn broeken los en hy gong mei de bleate achterein op 'e ûnderdoar sitten. En doe tute hja him op 'e kont.
De oare moarns sei har mem: "Hoe hat it foldien?"
"Och," sei se, "oars wol goed. Mar hy stonk nochal hwat út 'e azem en hy hie de breakrommen om 'e lippen."
Onderwerp
AT 1456 - The Blind Fiancée   
ATU 1456 - The Blind Fiancée.   
Beschrijving
Een meid is zo goed als blind en heeft een afspraak met een knecht. Deze heeft geen zin in haar en bij het afscheid nemen vraagt ze hem haar te kussen. Hij gaat met ontbloot achterwerk op de onderdeur zitten en ze kust hem op de kont. Als haar moeder vraagt hoe het gegaa is, zegt ze dat hij uit zijn mond stond en broodkruimels om zijn lippen had.
Bron
Collectie Jaarsma: verslag 637, verhaal 5
Commentaar
24 maart 1969
The Blind Fiancée
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21