CJ065415

Ik ha yn Dútslân by in boer west. Dêr wie ek noch in feint by dy boer. Hy wie in Hollander, en hy hiet fan Jan.
't Wie dy simmers tige waerm.
Dy boer hie ek in dochter, en dy krige lêst fan 'e waermte.
"Mamma," sei se tsjin har mem, "ich bin so heisz tussen de beinen."
"Gaan dan maar nach de Bach," sei de boerinne, "en bismyt dy mar goed mei 't wetter."
Dyselde deis hie Jan it drok mei de ûngetiid. Dy wie yn 't lân. De dochter fan dy boer woarde nei him tastjûrd mei in tsjettelfol drinken.
De Bach wie dêr flakby. De dochter wie heiss en sy klaeide har út en sy bismiet har tusken de skonken mei wetter.
Jan stie der nei to sjen en sei: "Dat kin ek wol oars."
"Hoe dan?" sei se.
Doe kom Jan by har. Hy lei har op 'e rêch yn 't gjers del en doe bispuite er har omraek op syn eigen wize.
Doe't de dochter thúskom hie se in tige bêst sin. En sy sei tsjin 'e boerinne: "Ein Tropfen van onze Jan is mir lieber als alle Water uit 'e Bach."

Een Fries en een Hollander waren bij een Duitse boer aan het werk. De boerendochter klaagde tegen haar moeder dat ze zo heet was tussen haar benen. De moeder raadde haar aan het met water te overgieten. Terwijl de dochter daarmee bezig was, keek de Hollander toe. Hij bood haar aan dat hij haar zou besprenkelen. Jan bespoot haar op zijn eigen manier. Toen de boerendochter thuis kwam, vertelde ze haar moeder in een opperbeste stemming: "Ein Tropfen van onze Jan is mir lieber als alle Water uit 'e Bach.

Corpus Jaarsma, verslag 654, verhaal 15

25 mei 1966

Jan    Jan   

Bach    Bach   

Duitsland    Duitsland   

Dútslân    Dútslân   

2013-03-01 14:46:21