Hoofdtekst
Der wie in boer, dy hie in feint en in faem by him yn tsjinst. Hy hie ek in mot, en dy moest bigje. Hy sei tsjin 'e feint: "Hoe matte wy dat nou ha? Der mat by wekke wurde."
Doe sei de feint: "Ik wyt it wol: ik gean earst in heale nacht yn 't bargehok en dan de faem. Beurt om beurt." Dat wie de boer goed.
De feint gong yn 't hok sitten en doe't it tolve ûre wie, doe hie de mot bigge. Der wienen tolve biggen.
Doe rôp er de faem. Doe kom de faem yn 't hok. Sy sei:
"Hoefolle biggen binne der?"
"Trettsjin", sei de feint.
De faem sei: "Ik tel mar tolve."
"Dan is der dy ien ûnder 'e rokken krûpt", sei de feint. "Ik sil sjen, dat ik him der út krije kin." De feint sykje om 'e bigge. Mar hy krige him der net út.
"Der sit ien mei de sturt út," sei er, "ik jow mar op, ik krij him der net wer út."
In skoft letter bigoun de faem to groeijen. Doe sei de frou tsjin 'e boer: "Och, och, hwat wurdt dy faem dik."
Doe't se der tsjin 'e faem oer bigoun, sei dy: "Ja frou, ik sil 't wol sizze. In skoft lyn, doe't de mot bigge hat, is der my in bigge ûnder 'e rokken krûpt."
Doe krige de frou in kanne fol sûpe en rôp: "Kuos, kuos, kuos!"
Mar doe kom der gjin bigge.
Doe sei de feint: "Ik wyt it wol: ik gean earst in heale nacht yn 't bargehok en dan de faem. Beurt om beurt." Dat wie de boer goed.
De feint gong yn 't hok sitten en doe't it tolve ûre wie, doe hie de mot bigge. Der wienen tolve biggen.
Doe rôp er de faem. Doe kom de faem yn 't hok. Sy sei:
"Hoefolle biggen binne der?"
"Trettsjin", sei de feint.
De faem sei: "Ik tel mar tolve."
"Dan is der dy ien ûnder 'e rokken krûpt", sei de feint. "Ik sil sjen, dat ik him der út krije kin." De feint sykje om 'e bigge. Mar hy krige him der net út.
"Der sit ien mei de sturt út," sei er, "ik jow mar op, ik krij him der net wer út."
In skoft letter bigoun de faem to groeijen. Doe sei de frou tsjin 'e boer: "Och, och, hwat wurdt dy faem dik."
Doe't se der tsjin 'e faem oer bigoun, sei dy: "Ja frou, ik sil 't wol sizze. In skoft lyn, doe't de mot bigge hat, is der my in bigge ûnder 'e rokken krûpt."
Doe krige de frou in kanne fol sûpe en rôp: "Kuos, kuos, kuos!"
Mar doe kom der gjin bigge.
Beschrijving
Een knecht beweerde eens dat er een big onder de rok van de meid was gekomen, en kroop eronder om het beestje te vinden. Hij zei dat het dier bij haar naar binnen was gekropen, hij zag alleen nog zijn staart. Toen de meid na een tijdje steeds dikker werd, zei ze tegen de boerin dat er een big onder haar rok was gekropen. Ze riep: "Kos, kos, kos!", maar er kwam geen big.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 703, verhaal 1
Commentaar
8 juli 1969
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21