Hoofdtekst
Der wie in man ûnderweis en der wie ek in frou ûnderweis. De man hie in teefke by him, de frou in hountsje.
De man en de frou bleauwen by elkoar stean. It hountsje bleau ek stean, it slikke it teefke om'e kont hinne.
De man en de frou seagen it en de man sei tsjin 'e frou: "Sa moesten wy èk nochris."
Doe sei de frou: "Dat kin wol. Dan matte jo mar op in joun komme. Dêr en dêr wenje ik."
De man gong der dy jouns hinne. De frou wie alhiel neaken. Sy stie har to waskjen.
De man tocht: "Dit tref ik." Hy kriget har fuort beet, mar hja seit: "Ho, earst even wachtsje. Krekt as de hountsjes. Earst slikje."
Hy docht it, mar dan wol er dwaen dêr't er foar kom is. Mar as it minske dat fornimt, seit se: "Né, earst matte jo sa lang wachtsje oant ik loopsk bin."
De man en de frou bleauwen by elkoar stean. It hountsje bleau ek stean, it slikke it teefke om'e kont hinne.
De man en de frou seagen it en de man sei tsjin 'e frou: "Sa moesten wy èk nochris."
Doe sei de frou: "Dat kin wol. Dan matte jo mar op in joun komme. Dêr en dêr wenje ik."
De man gong der dy jouns hinne. De frou wie alhiel neaken. Sy stie har to waskjen.
De man tocht: "Dit tref ik." Hy kriget har fuort beet, mar hja seit: "Ho, earst even wachtsje. Krekt as de hountsjes. Earst slikje."
Hy docht it, mar dan wol er dwaen dêr't er foar kom is. Mar as it minske dat fornimt, seit se: "Né, earst matte jo sa lang wachtsje oant ik loopsk bin."
Beschrijving
Een hondje liep eens om een teefje heen, en likte haar. De baas van de reu zei tegen de bazin van het teefje dat zij dat ook eens moesten doen. De vrouw vond dat prima, en vertelde waar ze woonde. Toen de man langs kwam, wilde de vrouw eerst gelikt worden, net als haar hondje. Toen de man daarna wilde doen waar hij voor gekomen was, zei ze dat hij eerst moest wachten tot ze loops was.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 703, verhaal 2
Commentaar
8 juli 1969
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21