Hoofdtekst
Der wie in faem, dy wie sa bang foar de tonger. Op in kear wie se yn 't hea oan 't wurk, midden yn 't fjild, doe wie 't swier waer woarn. Doe wie dy faem fan bangens mei de holle yn in heabult weikrûpt.
Troch in wjerljochtsflits seach de feint krekt dat dy faem dêr sa lei tsjin 'e heabult oan mei de kop yn 't hea.
Doe gong er gau op dy faem yn. Dit wie in moaije gelegenheit foar him om syn slach to slaen en dat liet er dan ek net.
Doe't de faem letter thús kom, frege de boer: "Nou, hoe wie 't mei 't swiere waer? Wiest ek bang?"
Doe sei de faem: "Né, ik bin nou noait wer bang foar tonger, hwat it gong my sa lekker troch 't liif hinne."
Troch in wjerljochtsflits seach de feint krekt dat dy faem dêr sa lei tsjin 'e heabult oan mei de kop yn 't hea.
Doe gong er gau op dy faem yn. Dit wie in moaije gelegenheit foar him om syn slach to slaen en dat liet er dan ek net.
Doe't de faem letter thús kom, frege de boer: "Nou, hoe wie 't mei 't swiere waer? Wiest ek bang?"
Doe sei de faem: "Né, ik bin nou noait wer bang foar tonger, hwat it gong my sa lekker troch 't liif hinne."
Onderwerp
VDK 1545C* - Uiteletuit 
VDK 1545C* - Uiteletuit 
Beschrijving
Een meid is bang voor onweer en als ze een keer aan het hooien is in het veld gaat het onweren. Ze steekt haar hoofd in een hooiberg van angst. De knecht ziet haar zo liggen en slaat zijn slag. Als de boer later aan de meid vraagt of zij ook bang is geweest voor het onweer zegt ze dat ze niet meer bang is want het ging zo lekker door haar heen.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 754, verhaal 3
Commentaar
23 september 1969
Uiteletuit
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21