Hoofdtekst
Der wie in boer, dy hie in jonge yn 't wurk. Op in kear doe hied er dy jonge nei de souder ta stjûrd to beantsjepûljen. Dy jonge bleau dêr nochal lang, it woarde iterstiid, doe sei de boer tsjin 'e faem: "Dû meist wol us even nei him ta en sizze dat it aenst iterstiid is."
De faem by de trap op en nei de souder. Dêr lei de jonge op 'e rêch, wylst er hyltyd in beantsje op syn pileman falle liet. Sa'n beantsje spatte hyltyd omheech.
Doe't de faem kom, sei er: "Mast ris sjen, sa'n moai beanewipperke haw ik hjir."
Doe't se togearre ûnder kommen, skriemde de jonge.
"Hwerom gûlstû?" frege de boer.
"Och boer," sei de jonge, "sy hat myn hiele beanewipperke fornield."
De faem by de trap op en nei de souder. Dêr lei de jonge op 'e rêch, wylst er hyltyd in beantsje op syn pileman falle liet. Sa'n beantsje spatte hyltyd omheech.
Doe't de faem kom, sei er: "Mast ris sjen, sa'n moai beanewipperke haw ik hjir."
Doe't se togearre ûnder kommen, skriemde de jonge.
"Hwerom gûlstû?" frege de boer.
"Och boer," sei de jonge, "sy hat myn hiele beanewipperke fornield."
Beschrijving
Een boer stuurt een jongen naar de zolder om boontjes te pellen. Tegen etenstijd is hij nog niet terug en de meid wordt naar boven gestuurd om hem te halen. Ze ziet hem liggen op de zolder waar hij de bonen op zijn geslachtsdeel laat vallen. Ze komen telkens omhoog. De jongen wil dat ze zijn bonenwip beter ziet en van het een komt het ander. Als de boer vraagt waarom de jongen schreeuwt, zegt hij dat de meid zijn bonenwip heeft vernield.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 754, verhaal 4
Commentaar
23 september 1969
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21