CJ077403

Der wienen yn in gesin twa greate dochters, dêr woarde fan sein dat dat huorren wienen. De dames fielden har misledige en it woarde in proses. Sy moesten foar de rjochter forskine. As dy beide susters al huorke hienen, dan wienen sy strafber. Sa net, dan moesten de misledigers straft wurde.
De rjochter, dêr't dy twa dames foar forskine moesten, koe de kutten sprekke litte.
De earste fan 'e beide susters kom foar dy rjochter to stean.
Doe sei de rjochter tsjin har: "Meitsje dat gat mar ris bleat." Dat die se, en doe sei de rjochter:
"Kuddegat, kuddegat,
hoefolle lullen hè je gehad?"
Doe sei de kut: "Van alle mannen uit het dorp."
Doe wie dy faem strafber.
Doe moest dy oare foar komme. De rjochter sei tsjin har: "Meitsje jo it gat ek mar ris bleat." Mar dizze faem wie bitûfter, dy hie har maetregels nom. Hja hie der fynknypt brea yn treaun.
Doe sei de rjochter:
"Kuddegat, kuddegat,
hoefolle lullen hè je gehad?"
Mar de kut sei oars net as bl-bl-bl-bl-bl-
Doe woarde dy faem frijsprutsen en de misledigers moesten bitelje.

Van een twee dochters in een gezin wordt gezegd dat ze hoeren zijn. Ze zijn beledigd en spannen een proces aan. Als ze al hoer zijn, zijn ze strafbaar en anders moeten de beledigers bestraft worden. De rechter kan het geslachtdeel laten spreken en uit een van hen hoort hij dat ze inderdaad alle mannen uit het dorp heeft gehad. De andere dochter heeft echter voorzorgsmaatregelen genomen en er brood tussen gestopt. Er komt geen zinnig antwoord uit, ze wordt vrijgesproken en de beledigers moeten betalen.

Collectie Jaarsma, verslag 774, verhaal 3

29 september 1969

2013-03-01 14:46:21