CJ113130

Jehannes Meerstra wenne to Feanwâldsterwâl. Se neamden him faek Jehannes tsyske, omdat er tsiis yn 'e handel hie. Dy Jehannes koe èk bûksprekke. Mar hy koe folle mear.
Op in kear kaem er by in pear man op it lân. Dy wienen dêr oan 't dongstruijen.
"Even in praetsje, net?" sei Jehannes. "Toe, jimme ha 't wol even oan tiid om to resten."
"Né man," seinen se, "wy ha dit wurk oannommen fan 'e boer." Mar se lieten har dochs troch Jehannes biprate en gongen in skoftsje by him sitten.
Doe sei Jehannes: "De gripen dy rêdde har wol."
Doe't Jehannes fuort wie, doe lei de dong allegear moai útelkoar. Jehannes hie de gripen wurkje litten.
Doe gongen de beide mannen nei de boer ta en seinen: "'t Leit allegear út elkoar, boer." Se mienden bislist dat it sa wie. Se hienen it mei eigen egen sjoen.
Mar doe't de boer nei 't lân ta gong om to sjen, doe lei de dong allegear noch yn bultsjes.

Een tovenaar wil een praatje maken met een stel arbeiders, maar de arbeiders hebben het te druk met mest uitstrooien. Even later laten de meststrooiers zich toch verleiden tot een korte pauze. De tovenaar zorgt er vervolgens voor dat alle mest netjes over het land verspreid wordt. Als de arbeiders opgewekt aan de boer gaan melden dat al het werk gedaan is, zorgt de tovenaar er voor dat de mest weer in hopen op het land ligt.

Collectie Jaarsma, verslag 1131, verhaal 30 (archief MI)

22 augustus 1974

Jehannes Meerstra    Jehannes Meerstra   

Jehannes    Jehannes   

Feanwâldsterwâl    Feanwâldsterwâl   

2013-03-01 14:46:21