Hoofdtekst
Der wienen in boer en in boerinne, dy hienen in papegaei.
Hja hienen ek in feint en in faem.
Dy boer en boerinne wienen wolris op bisite. Dan wienen de feint en de faem togearre thús. Dan krigen dy beiden sa'n dei tige lekker iten en drinken. Dat hellen se út 'e kelder wei. Dat wie string forbean. It biroerde wie dat de papegaei it altyd forklapte.
Doe gebeurde 't op in kear dat de boer en de boerinne wer op bisite wienen. De faem en de feint wienen wer togearre thús. "Wachtsje," tocht de faem, "nou sil ik der foar soargje dat dy duvelse papegaei net to witen komt hwat wy ite."
En doe die se in earnen amer oer de kouwe hinne. Doe koe de papegaei neat sjen. En doe bigoun se to pankoekbakken.
De oare moarns frege de boer oan 'e papegaei hwat der gebeurd wie de foarige deis.
Doe sei dy papegaei: "Toen de hemel van koper was, toen gingen de pannen van snorredesnor."
Hja hienen ek in feint en in faem.
Dy boer en boerinne wienen wolris op bisite. Dan wienen de feint en de faem togearre thús. Dan krigen dy beiden sa'n dei tige lekker iten en drinken. Dat hellen se út 'e kelder wei. Dat wie string forbean. It biroerde wie dat de papegaei it altyd forklapte.
Doe gebeurde 't op in kear dat de boer en de boerinne wer op bisite wienen. De faem en de feint wienen wer togearre thús. "Wachtsje," tocht de faem, "nou sil ik der foar soargje dat dy duvelse papegaei net to witen komt hwat wy ite."
En doe die se in earnen amer oer de kouwe hinne. Doe koe de papegaei neat sjen. En doe bigoun se to pankoekbakken.
De oare moarns frege de boer oan 'e papegaei hwat der gebeurd wie de foarige deis.
Doe sei dy papegaei: "Toen de hemel van koper was, toen gingen de pannen van snorredesnor."
Onderwerp
VDK 0237B* - Toen de hemel van koper was 
VDK 0237B* - Toen de hemel van koper was 
Beschrijving
Een jongen en meisje die in dienst zijn van een boer, zetten het altijd flink op een eten als de boer en boerin van huis zijn hoewel de boer hen dit streng verboden heeft. Omdat de papegaai van de boer de schranspartijen altijd verraadt, besluiten de knecht en de meid de vogel een koperen emmer over het hoofd te zetten zodat het dier niets kan zien. Als de papegaai het zicht ontnomen is, slaat het stel aan het pannenkoeken bakken. Als de boer de volgende dag aan de papegaai vraagt of er nog nieuws is, antwoordt de vogel 'Toen de hemel van koper was, toen gingen de pannen van snorredesnor'.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1144, verhaal 27 (archief MI)
Commentaar
16 september 1974
Toen de hemel van koper was
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21