CJ114429

Der wie in jong pearke, dat wenne yn Jistrum. Hja soenen de maeijes trouwe. Hja soenen altyd nochris togearre to praten nei har âldomke en muoike dy't yn Earnewâld wennen. Dat soe fóár it trouwen nochris wêze.
Dat doe rekken se dêr op in snein hinne.
Doe't se de jouns wer nei hûs ta soenen, reinde it dat it spielde. Hja koenen sa noait nei hûs ta.
Dy âlde lju dêr yn Earnewâld wienen tige kerkelik. Dy seinen: "Jimme sille hjir wol bliuwe matte fannacht, hwant jim kinne der sa noait troch, mar it sit al in bytsje slim. Wy ha mar twa bêdden. Jimme binne net troud, dat jimme kinne net by elkoar sliepe."
Doe sei 't âld-minske: "Dan mat it fannacht sa mar, dan mat ik mar by 't fanke en myn man by de feint sliepe."
Doe sei de âld keardel: "Gjin sprake fan. Wy binne 62 jier troud, en ha altyd byelkoar slept. Foar sa'n jongkeardel rûmje ik myn plak net."
't Ald-minske prakkesearre. Doe sei se: "Dan mat it sà mar. Hja komme op ien bêd togearre en dan set ik de bêdsplanke tusken har yn, dan kin der neat gebeure." De oare moarns wie 't droech waer, mar it stoarme. Under it thédrinken sei de âld man: "Jimme matte mar bitiid nei hûs, se sille by jim thús wol ûngerust wêze." Hja hienen foar de wyn. Hja fytsen oer Noardermar oer de Swartkrúster brêge.
En dêr wienen se noch mar krekt oer, doe waeide it frommeske de hoed ôf. Dy hoed waeide oer de sleat hinne yn 't lân. 't Wie in brede sleat, dêr't net in minske oer koe.
Doe bigoun de faem to gûlen. "Nou bin 'k myn moaije hoed ek noch kwyt", jammere se.
"Dy bist net kwyt", sei har feint. "Dat in eintsje út is in daem mei in hekke. Dêr gean ik oer hinne en dan helje ik de hoed foar dy op."
"Dat hoechst net to bisykjen," sei se, "hwant dû komst noait oer dy hekke hinne. Fannacht koest net iens oer in bêdsplanke komme, lit stean oer in hekke."
(in âld forhael)

AT 1443* - The Pillow too High    AT 1443* - The Pillow too High   

ATU 1443* - The Pillow too High.    ATU 1443* - The Pillow too High.   

Het regent vreselijk en een zeer christelijk echtpaar biedt een jong stel dat op visite is aan bij hen te overnachten. Omdat het stel nog niet getrouwd is, staan de christelijke echtelieden er zeer huiverig tegenover dat de jongelui die nacht in één bed slapen. Om het stel te verhinderen toenadering tot elkaar te zoeken, besluit de vrouw des huizes een beddenplank in het midden van het bed neer te zetten zodat het jonge stel elkaar niet kan aanraken. Als het stel de volgende dag weer naar huis gaat, stormt het erg en de hoed van het meisje waait over de sloot. Als het meisje begint te huilen omdat ze haar hoed nu voorgoed kwijt is, biedt de jongen haar aan een eindje terug te lopen en over het hek te klimmen om haar hoed te halen. Het meisje gelooft echter niet dat het de jongen zal lukken haar hoed te pakken: het is hem die nacht immers niet eens gelukt over de beddenplank te klimmen.

Collectie Jaarsma, verslag 1144, verhaal 29 (archief MI)

16 september 1974

The Pillow too High

Swartkrúster    Swartkrúster   

Jistrum    Jistrum   

Earnewâld    Earnewâld   

Noardermar    Noardermar   

2013-03-01 14:46:21