CJ119907

Der wie in greate izeren robot op in tentoanstelling.
Dêr gongen ek twa dames hinne. Dy seagen dy allemachtich greate izeren keardel dêr troch de sael rinnen.
De iene dame sei: "Mast ris sjen, sa'n greate man is dat. Hoe great soe er wêze?"
Doe sei dy robot: "Drie meter tachtig, drie meter tachtig, drie meter tachtig."
Doe sei de oare dame: "Hoe swier mat er dan wol net wêze?"
Doe sei de robot: "Driehonderdzestig kilo, driehonderdzestig kilo, driehonderdzestig kilo."
"Och," sei de earste dame, "hwat sil dy swier geskapen wêze." En hja stompte har freondin wylst oan.
Doe sei dy robot: "Achttien centimeter, achttien centimeter, achttien centimeter."
"Nou," seinen dy dames, "dat falt ús ôf."
Doe sei dy robot: "In de breedte, in de breedte, in de breedte."
Doe wienen de beide dames stil.

Twee dames bezoeken op een tentoonstelling een grote ijzeren robot. Op vragen van de dames naar lengte en gewicht antwoordt de robot respectievelijk 'drie meter tachtig' en 'driehonderdzestig kilo'. Als de ene dame zich vertwijfeld afvraagt hoe zwaar de robot dan wel niet geschapen moet zijn, antwoordt de robot 'achttien centimeter'. Als dit de dames erg tegenvalt, voegt de robot toe 'in de breedte'.

Collectie Jaarsma, verslag 1199, verhaal 7 (archief MI)

?

2013-03-01 14:46:21