Hoofdtekst
Der kommen ris op in kear trije man yn in herberch. De iene wie in generael, de oare in rjochter en de trêdde in doomny. Dy fregen elk in sliepplak.
Doe sei de kastlein: Ik ha mar ien bêd oer, dat ik kin mar ien fan jimme trijen bêdzje. Hwa mat dat nou wêze? Ik mat earst jimme birop mar ris wite.
De generael sei: "Ik ha fiif en twintich jier lein yn in garnizoen."
De rjochter sei: "Ik ha fiif en twintich jier yn 'e rjochtseal sitten."
De doomny sei: "Ik ha fiif en twintich jier op 'e preekstoel stien."
Doe sei de kastlein: "Dan komt it bêd oan 'e doomny ta, dy man hat de lêste jierren altyd stien."
Doe sei de kastlein: Ik ha mar ien bêd oer, dat ik kin mar ien fan jimme trijen bêdzje. Hwa mat dat nou wêze? Ik mat earst jimme birop mar ris wite.
De generael sei: "Ik ha fiif en twintich jier lein yn in garnizoen."
De rjochter sei: "Ik ha fiif en twintich jier yn 'e rjochtseal sitten."
De doomny sei: "Ik ha fiif en twintich jier op 'e preekstoel stien."
Doe sei de kastlein: "Dan komt it bêd oan 'e doomny ta, dy man hat de lêste jierren altyd stien."
Beschrijving
Een generaal, een rechter en een dominee wilden eens in een herberg overnachten. Maar er was nog maar een slaapplaats. De kastelein zei dat er maar een in bed kon liggen, en dat hij daarom hun beroep wilde weten. De generaal zei dat hij 25 jaar in het garnizoen had gelegen. De rechter zei dat hij 25 jaar in de rechtzaal had gezeten. De dominee had 25 op de preekstoel gestaan. Toen vond de kastelein dat de dominee in het bed mocht, hij had immers de laatste jaren altijd gestaan.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 847, verhaal 2
Commentaar
2 juni 1971
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21