Hoofdtekst
Ergens op in plak founen se alris in beest, dat allegearre bulten makke en alles ûnderstoboppe helle. 't Wie in mol, mar net in minske yn dat plak dy't sa'n beest ea sjoen hie.
Allegear wienen se warber om it beest to fangen, mar dat retten se net op. Op 't lêst wie der in âld wyfke, dat fangde him.
Doe sei se tsjin dy mol: "'k Sil dy de swierste straf jaen dy't der is, ik sil dy levend bigrave."
En doe makke se in hiel djip gat en dêr treau se him yn.
Allegear wienen se warber om it beest to fangen, mar dat retten se net op. Op 't lêst wie der in âld wyfke, dat fangde him.
Doe sei se tsjin dy mol: "'k Sil dy de swierste straf jaen dy't der is, ik sil dy levend bigrave."
En doe makke se in hiel djip gat en dêr treau se him yn.
Onderwerp
AT 1310B - Burying the Mole as Punishment   
ATU 1310B - Burying the Mole as Punishment   
Beschrijving
Een oud vrouwtje ving eens een mol. Maar niemand wist wat voor het dier het was. Ze besloten om het een zware straf te geven: levend begraven.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 870, verhaal 3
Commentaar
23 juli 1971
Burying the Mole as Punishment
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21