Hoofdtekst
Van aelmoessen.
Die .CLXIIII. cluchte.
Daer was een predikermoninc die dede syn sermoon. Ende hadde dat evangilium voor 'so wie twee rocken heeft, de sal den eenen den armen geven.' Hi dreef dat woordt seer in syn sermoon. Doen was daer een bloot naect gast, die hoorden dat sermoon ende wachte den moninc totdat 't sermoon uut was. Doen sprac hi hem aen ende seide: 'Heer, Gode heb lof die u de gracie gegheven heeft dat gi soe wel prediken cont. 't Bevalt mi so wel, 't gene dat ghy gepredict hebt.' Doen antwoorde die priester: 'Dat is goet, siet dan dat gi er na leeft.' 'Wel,' seide die gast, 'ende leeft gi ooc also, suldij, heere?' 'Ja ic,' seide die priester. 'Wel dan,' seide die gast, 'ghi hebt gepredict dat die twee rocken heeft, dat hi eenen den armen geven sal. Ghy en hebt daer niet alleen twee rocken aen, maer wel dry, wit ende swert. Gheeft mi toch eenen die ghy liever quijt syt, want ick naect ben.' Doen seyde die predicker: 'Dat is waer, dat ic dat ghepredict hebbe, maer ghy en hebt mijn woorden niet al toeghehoort, maer alleen dat u dient. Ick seyde in 't beginsel mijns sermoons 'in illo tempore', dat is 'in dien tijden'. Men dee 't in dien tijden also, maer 't en wort nu niet meer ghedaen.' Ende so en creech die gast niet.
Die .CLXIIII. cluchte.
Daer was een predikermoninc die dede syn sermoon. Ende hadde dat evangilium voor 'so wie twee rocken heeft, de sal den eenen den armen geven.' Hi dreef dat woordt seer in syn sermoon. Doen was daer een bloot naect gast, die hoorden dat sermoon ende wachte den moninc totdat 't sermoon uut was. Doen sprac hi hem aen ende seide: 'Heer, Gode heb lof die u de gracie gegheven heeft dat gi soe wel prediken cont. 't Bevalt mi so wel, 't gene dat ghy gepredict hebt.' Doen antwoorde die priester: 'Dat is goet, siet dan dat gi er na leeft.' 'Wel,' seide die gast, 'ende leeft gi ooc also, suldij, heere?' 'Ja ic,' seide die priester. 'Wel dan,' seide die gast, 'ghi hebt gepredict dat die twee rocken heeft, dat hi eenen den armen geven sal. Ghy en hebt daer niet alleen twee rocken aen, maer wel dry, wit ende swert. Gheeft mi toch eenen die ghy liever quijt syt, want ick naect ben.' Doen seyde die predicker: 'Dat is waer, dat ic dat ghepredict hebbe, maer ghy en hebt mijn woorden niet al toeghehoort, maer alleen dat u dient. Ick seyde in 't beginsel mijns sermoons 'in illo tempore', dat is 'in dien tijden'. Men dee 't in dien tijden also, maer 't en wort nu niet meer ghedaen.' Ende so en creech die gast niet.
Beschrijving
Een Dominicaan preekte dat iemand die twee mantels had, er één aan de armen moest geven. Een naakte man hoorde dit, en sprak de Dominicaan aan. Hij complimenteerde hem met zijn preek, en zei toen dat hij er zelf naar moest leven door hem één van zijn drie mantels te geven, omdat hij naakt was. De Dominicaan zei toen, dat hij in zijn preek had gesproken over vroeger tijden. Toen werd dat gedaan, maar nu niet meer. De naakte man kreeg dus niets.
Bron
H. Pleij, J. van Grinsven, D. Schouten & F. van Thijn: Een Nyeuwe Clucht Boeck. Een zestiende-eeuwse anekdotenverzameling. Muiderberg 1983.
Commentaar
1554
Bron: onbekend.
Naam Overig in Tekst
Dominicaan 
Dominicaan 
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:22