Hoofdtekst
Van vrede ende eenicheyt.
Die .CLXXXV. cluchte.
Een ridder hadde twee jachhonden die hi seer lief hadde. Maer si hadden dien aert, als si tesaemen ghebonden waren, droeghen sy 's wel eens metten anderen, maer terstont als men se losmaecte, wouden se den anderen selfs verschoeren, ende dwilt niet eens aensien. Doen riep men hem dat hij se also eens maecken soude: hi soude eenen wolf nemen ende soude eenen hont alleen aen hem hissen. Ende als die selve gansch moede ware, soude hy den anderen ooc op den wolf laten, dat hy den anderen te hulpe comen mochte. Also souden si wel eens metten anderen worden. Die ridder dede also ende die twee honden dooden den wolf. Ende waren daernae, ghebonden oft onghebonden, metten anderen wel eens.
Die .CLXXXV. cluchte.
Een ridder hadde twee jachhonden die hi seer lief hadde. Maer si hadden dien aert, als si tesaemen ghebonden waren, droeghen sy 's wel eens metten anderen, maer terstont als men se losmaecte, wouden se den anderen selfs verschoeren, ende dwilt niet eens aensien. Doen riep men hem dat hij se also eens maecken soude: hi soude eenen wolf nemen ende soude eenen hont alleen aen hem hissen. Ende als die selve gansch moede ware, soude hy den anderen ooc op den wolf laten, dat hy den anderen te hulpe comen mochte. Also souden si wel eens metten anderen worden. Die ridder dede also ende die twee honden dooden den wolf. Ende waren daernae, ghebonden oft onghebonden, metten anderen wel eens.
Beschrijving
Een ridder had twee jachthonden die het niet met elkaar konden vinden. Als oplossing hitste hij een van de honden op tegen en wolf. Als die moe was geworden, haalde hij de andere hond erbij, die dan hulp kon bieden. Zo konden ze samen de wolf verslaan en werden daarna vrienden.
Bron
H. Pleij, J. van Grinsven, D. Schouten & F. van Thijn: Een Nyeuwe Clucht Boeck. Een zestiende-eeuwse anekdotenverzameling. Muiderberg 1983.
Commentaar
1554
Bron: Pauli, Schimpf und Ernst 400
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:22