CLUCHT226

Die .CCXXII. cluchte.

Een wolf quam tot eenen leeuwe ende claechde over den vos ende seyde hoe dat die vos op des leeus bruyloft ghenoodt gheweest ware ende hem verachtende, en was hi niet comen. Ende in die selve tijt hadde hi gansen, enden ende honderen geten. Dat selve vernam die vos ende hoorde hoe dat dye leeu cranc was. Ende nam een busse vol medecijnen ende quam daermede totten coninc ende seide: 'Ic ben op die tijt van u bruloft te SALERNA gewest, bij den medecijnmeesters. Die heeft u daer in de busse wat gesonden, dat sout ghi innemen. Ende seet dat ghi uut sout syn om eenen wolfpels om over u maghe te decken, want dye is seer goet voor uwer borsten.' Als men nu den wolf die huyt af trock, liet die vos hem syn tanden sien ende seyde: 'Beschuldicht morghen weder eenen valschelijck.'

Een wolf verklikte aan de leeuw dat de vos niet op zijn bruiloft geweest was. De vos hoorde dat, en hij hoorde ook dat de leeuw ziek was. Hij ging toen met een busje medicijnen naar hem toe, en vertelde dat hij dat tijdens de bruiloft in Salerno had opgehaald. Ook zei hij dat de leeuw zich voor genezing moest toedekken met een wolfsvel. Toen de wolf werd gevild, zei de vos: "Beschuldig morgen nog eens iemand valselijk."

H. Pleij, J. van Grinsven, D. Schouten & F. van Thijn: Een Nyeuwe Clucht Boeck. Een zestiende-eeuwse anekdotenverzameling. Muiderberg 1983.

1554

Bron: Pauli, Schimpf und Ernst 494

Salerna    Salerna   

Salerno    Salerno   

2013-03-01 14:46:22