VVUNL280 - De mulderin van Hunsel

De mulderin van Hunsel

Nog ziet men in het Limburgse land de schilderachtige, houten standaardmolens, de grote gevaarten, die bij felle wind kraken en buigen, als erkenden zij de kracht van de blazende Aeolus. Zij stofferen met hun ongewone, afwijkende vormen het land-schap. Het zijn dorpsversieringen, die men niet missen kan in het landelijke beeld. Hunsel had ook een dergelijke molen, die zonder verpozen zijn lange armen in de lucht sloeg, om kracht te verzamelen voor het malen. Wanneer na de lange dag overal in het dorp rust was, moesten in de molen de afgesleten stenen weer gescherpt worden. Dat bekappen der stenen met languit–zwierende steengroeven was een werk, dat de molenknecht des nachts moest verrichten. 't Was gevaarlijk, want achtereenvolgens waren in enkele jaren op de eenzame molen twee knechts bij het 'bielen' of molenscherpen geheimzinnig gewurgd. De boze had hier de hand in 't spel.
Toen er een nieuwe knecht gehuurd werd, verbood de 'baas' hem 't nachtelijk 'bielen'.
Maar de nieuwe knecht gaf daar niet om; hij wilde het juist te middernacht in het spokenvuur doen, ofschoon de baas hem waarschuwde. Door zijn aanhouden gaf de baas toe.
IJverig ging de knecht aan 't werk en hakte en blies, en blies en klopte tot bij twaalven.
Dan zag hij een grote zwarte kat binnenvallen, alhoewel hij zeker wist dat hij alles zorgvuldig gesloten had. Zij grolde en miauwde, maar hij gaf er geen acht op.
Daarna kwam er een tweede kat, gevolgd door een derde en zo liep de gehele molen vol, van allerlei soort en taille.
De knecht zei niets, maar hield de eerste kat zorgvuldig in 't oog, vooral wijl ze al dichter en dichter op hem aankwam. Eindelijk zat ze snorrend en grollend onder zijn bereik. Ze had gloeiende, groene ogen. Opeens zwaait hij de scherpe 'biel'-hamer, die aan twee einden als een zware beitel gewet is, en slaat hij naar de kat. Hij treft haar in de voorpoot, slaat haar de tenen met de nagels af; zij vlucht ijlings, smartelijk jankende. Alles neemt de vlucht.
De muldersknecht legt de bloedige hamer weg en gaat naar het molenhuis ter ruste. Toen hij 's morgens opstond en een bloedig spoor in het huis vond, dat naar de slaapkamer der mulderin liep, kwam de mulder hem ontzet vertellen dat zijn vrouw te bed lag, bloedend en als dood, met de vingers der rechterhand afgekapt.
De knecht vroeg zijn loon en vertrok, want hij wilde niet meer in 't huis wonen, waar de mulderin een heks was.

SINSAG 0622 - Die verzauberte Mühle (Brauerei)    SINSAG 0622 - Die verzauberte Mühle (Brauerei)   

Een knecht werkt 's nachts in de spookmolen. Om 12 uur komen zwarte katten 1 voor 1 binnen (al is alles afgesloten). Plots slaat hij met zijn biel-hamer de brutaalste kat een voorpoot af en ziet 's morgens een bloedspoor naar de kamer van de mulderin, die de vingers zijn afgehakt (en neemt ontslag).

Willem de Blécourt, Volksverhalen uit Nederlands Limburg, Utr./Antw.1981, 119 N°5.5

D702.1.1 - Cat‘s paw cut off: woman’s hand missing.    D702.1.1 - Cat‘s paw cut off: woman’s hand missing.   

G252 - Witch in form of cat has hand cut off: recognized next morning by missing hand.    G252 - Witch in form of cat has hand cut off: recognized next morning by missing hand.   

G275.12.bcb    G275.12.bcb   

1918

Die verzauberte Mühle (Brauerei)

A.F. van Beurden, in: Buiten, jg. 12 (17-8-1918), 391

Limburgse    Limburgse   

Aeolus    Aeolus   

Hunsel    Hunsel   

2013-03-01 14:46:20