Hoofdtekst
Skoanheit is nou 83 jier. Syn egen wurde hurd minder. Hy mei oars graech nei de televisy sjen en dan binammen nei Peyton Place.
Lêstendeis kom der in gesinssoarch by him. Dy frege him of de werkster wol goed foldie. Dat wie prima, sei de âld man.
"Och," sei er, "men komt hast de doar net mear út, en myn egen wurde sa min. Ik haw ek al net folle mear oan 'e t.v. Joun komt 'Pekelvlees' der foar, mar wolle jo wol leauwe dat ik der hast neat fan sjoch?"
Lêstendeis kom der in gesinssoarch by him. Dy frege him of de werkster wol goed foldie. Dat wie prima, sei de âld man.
"Och," sei er, "men komt hast de doar net mear út, en myn egen wurde sa min. Ik haw ek al net folle mear oan 'e t.v. Joun komt 'Pekelvlees' der foar, mar wolle jo wol leauwe dat ik der hast neat fan sjoch?"
Beschrijving
Het gezichtsvermogen van schoonvader gaat achteruit, en van de televisie ziet hij niet veel meer, terwijl hij wel van Peyton Place houdt, dat hij gekscherend Pekelvlees noemt.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 949, verhaal 9 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
5 oktober 1972
Naam Overig in Tekst
Peyton Place 
Peyton Place 
Pekelvlees
Pekelvlees
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21