Hoofdtekst
Der wienen in boer en in frou, dy hienen in dochter en in feint. De dochter en de feint wienen hwat great mei elkoarren, en dat stie de âldelju net rjocht oan.
De boer en 'e frou gongen net folle togearre der op út, mar de inkelde kearen as it gebeurde moest de papegaei de egen goed iepen ha en sjen hwat der yn 'e hûs foarfoel. Dan fortelde dy papegaei dat letter oan harren.
Dat wisten dy dochter en de feint donderse skoan. It wie de gewoante dat hja togearre lekker ieten en dronken mei frijen der op ta, mar dy papegaei, dat wie de pest!
Mar doe op in kear, doe hienen se der hwat op foun.
De boer en 'e frou soenen to jounpraten nei kunde. Doe't se klear wienen krige de papegaei goed de ynstruksjes.
Mar hja hienen de fuotten noch mar krekt licht of de dochter helle in koperen earnamer fan 't amerrak en sette dy oer de kouwe fan 'e papegaei hinne.
En doe gong it los. De dochter bigoun to pankoekbakken en hja ieten en dronken togearre en frijden dat it klapte.
It wie de jouns let doe't de boer en boerinne wer thúskamen. Doe leinen de dochter en de feint al to sliepen.
De oare moarns gong de boer nei de papegaei ta en sei:
"Zeg Jappy, hoe is 't gegaan gisteravond?"
Doe sei de papegaei:
"Toen de hele wereld van koper was
toen gingen de pannen van snorredesnor.
Twee bolle wangen en geen neus."
(Jappy hie even ûnder 'e rânne fan 'e earnamer loerd)
De boer en 'e frou gongen net folle togearre der op út, mar de inkelde kearen as it gebeurde moest de papegaei de egen goed iepen ha en sjen hwat der yn 'e hûs foarfoel. Dan fortelde dy papegaei dat letter oan harren.
Dat wisten dy dochter en de feint donderse skoan. It wie de gewoante dat hja togearre lekker ieten en dronken mei frijen der op ta, mar dy papegaei, dat wie de pest!
Mar doe op in kear, doe hienen se der hwat op foun.
De boer en 'e frou soenen to jounpraten nei kunde. Doe't se klear wienen krige de papegaei goed de ynstruksjes.
Mar hja hienen de fuotten noch mar krekt licht of de dochter helle in koperen earnamer fan 't amerrak en sette dy oer de kouwe fan 'e papegaei hinne.
En doe gong it los. De dochter bigoun to pankoekbakken en hja ieten en dronken togearre en frijden dat it klapte.
It wie de jouns let doe't de boer en boerinne wer thúskamen. Doe leinen de dochter en de feint al to sliepen.
De oare moarns gong de boer nei de papegaei ta en sei:
"Zeg Jappy, hoe is 't gegaan gisteravond?"
Doe sei de papegaei:
"Toen de hele wereld van koper was
toen gingen de pannen van snorredesnor.
Twee bolle wangen en geen neus."
(Jappy hie even ûnder 'e rânne fan 'e earnamer loerd)
Onderwerp
VDK 0237B* - Toen de hemel van koper was 
VDK 0237B* - Toen de hemel van koper was 
Beschrijving
Een boer en zijn vrouw vertrouwden de meid en de knecht niet als ze uitgingen. Ze instrueerden de papegaai goed op te letten en alles later te vertellen. Op een avond moesten ze weg. De meid deed een koperen emmer over de kooi. Zij en de knecht maakten pannenkoeken en aten, dronken en vrijden er op los. De volgenden dag vroeg de boer wat de papegaai gezien had. Die zei: "Toen de hele wereld van koper was, toen gingen de pannen van snorredesnor. Twee bolle wangen en geen neus." Hij had even stiekem onder de emmer door gegluurd.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1009, verhaal 4 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
8 mei 1973
Toen de hemel van koper was.
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21