Hoofdtekst
Der wie in man dy helle boadskippen op foar de frou. Hy bitelle mei in ryksdaelder en krige in goune en in sint werom. Hy en de winkelman praetten togearre noch hwat nei.
Doe leinen de goune en de sint noch op 'e toanbank. Doe sei de goune tsjin 'e sint: "Gean ris in bytsje njonken my wei, koperlap."
"Nou," sei de koperlap, "dû hoechst dy net safolle to forbeelden. Dû bist ek net hielendal fan sulver?"
"Ja," sei de goune, "mar ik ha dêrom op 'e rânne stean: God zij met ons."
"Nou," sei de sint, "dat seit my neat. Mar ik kom faker yn tsjerke as dû."
Doe leinen de goune en de sint noch op 'e toanbank. Doe sei de goune tsjin 'e sint: "Gean ris in bytsje njonken my wei, koperlap."
"Nou," sei de koperlap, "dû hoechst dy net safolle to forbeelden. Dû bist ek net hielendal fan sulver?"
"Ja," sei de goune, "mar ik ha dêrom op 'e rânne stean: God zij met ons."
"Nou," sei de sint, "dat seit my neat. Mar ik kom faker yn tsjerke as dû."
Beschrijving
Als wisselgeld liggen een gulden en een cent op de toonbank. De gulden scheldt de cent uit voor koperlap, waarop de cent zegt dat de gulden zich niets moet verbeelden omdat die ook niet helemaal van zilver is. De gulden zegt daarop dat hij de tekst "God zij met ons" op de rand heeft staan. Nou, ik kom anders vaker in de kerk dan jij, zegt de cent.
Bron
Collectie Jaarsma, verslag 1017, verhaal 13 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
23 mei 1973
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21