CJ104702A

Der wie in prinses. By har geboarte waerd it regele dat se mei in prins trouwe soe dy't doe ek krekt geboaren wie. Dy prins wenne yn in fier lân en as hja de leeftyd hie soe se nei him ta. Dat hienen de âlden fan wearskanten sa regele.
Dy prinses hie in hynder, dat wie Falláda, dêr wie se tige mâl mei. En hja hie ek in keamerjuffer, dy't in dochter hie, krekt like âld as de prinses.
Doe't de prinses de leeftyd hie, reizge se op har hynder Falláda yn selskip fan har keamerjuffer en dy har dochter nei de prins ta, dêr't se mei trouwe soe.
Underweis bihandelt dy keamerjuffer de prinses hiel min. Hja wol ha dat har dochter mei de prins trouwe sil.
Har dochter mat alle moaije spullen fan 'e prinses ha en ek har klean en ek har hynder. En hja twingt de prinses dat hja neat sizze mei, oars sil hja har formoardzje.
De prinses is deabinaud dat hja bilooft dat se alles neikomme sil hwat it minske seit en dat se oan net in minske sizze sil dat hja de prinses is.
Nou mat it fanke fan 'e keamerjuffer op Falláda ride, mar it hynder wol har net op 'e rêch ha en skopt en slacht sa bot, dat se der forlegen mei binne.
Dan komme se op 't lêst yn 't paleis, dêr't de prins wennet.
De keamerjuffer sei, it hynder Falláda moest deamakke wurde, hwant dat wie in gefaerlik dier. Doe frege de prinses of hja de kop fan it dier hâlde mocht. Dêr smeke se om en dat waerd har tastien. Doe waerd de kop yn 'e skuorre yn 'e stâl boven de doar spikere.
De prinses moest it wurk yn 'e keuken dwaen dêr yn 't paleis en hja moest by de feinten en fammen sliepe.
Mar de prins hâldde net fan dy dochter fan 'e keamerjuffer dy't foar de prinses trochgean moest.
Hy hie de echte prinses al ris yn 'e keuken sjoen en dy wie och sa moai, dat like him folle aerdiger famke ta.
Dat krige de keamerjuffer yn 'e rekken. En doe waerd troch har tadwaen de prinses guozzehoedster. Doe moest se der elke dei op út om de guozzen to hoedzjen dan wie de prins net yn 'e gelegenheit om har to sjen.
Nachts slepte se by 't legere personeel yn 't paleis.
Hja moest yn 'e keuken ite en kaem noait yn 'e fortrekken foar.
Alle jounen foardat se op bêd gong, gong se nei de hynstekop ta en dêr bigoun se tsjin to praten. Se sei:
"Ach Falláda, dat men je zo wreed deed bloeden."
En dan sei de hynstekop tsjin har:
"Ach prinses, dat jij de ganzen moet hoeden.
Vernam je moeder van je nood,
ze schreide zich voorzeker dood."
Dat gong alle jounen sa. Doe op in kear seach de prins har nei de stâl ta gean. Hy gong har stikum achternei. En dan heart er hwat hja seit en hy heart ek hwat Falláda weromseit.
De prins wol alles wite. As hja him alles forteld hat slút er har yn syn earmen.
De keamerjuffer wurdt swier straft en de dochter ek.
De echte prinses trout mei de prins en hja wurde koaning en koaningin en hja leve lang en gelokkich.

AT 0533 - The Speaking Horsehead    AT 0533 - The Speaking Horsehead   

ATU 0533 - The Speaking Horsehead.    ATU 0533 - The Speaking Horsehead.   

Een prinses werd bij geboorte uitgehuwelijkt aan een prins. Toen ze de huwbare leeftijd had, ging ze met haar paard Fallada, een kamerjuffrouw en dier dochter op weg naar het paleis. De kamerjuffrouw wilde echter dat haar eigen dochter met de prins zou trouwen en bedreigde de prinses met de dood als ze de waarheid zou vertellen. Het paard werd geslacht, maar na veel smeken mocht de prinses wel het hoofd houden, dat boven de staldeur werd gespijkerd. Zijzelf moest hard werken en kreeg de prins nooit te zien. Toch moest hij niets hebben van de dochter van de kamerjuffrouw. Op een dag hoorde hij in de stal de stemmen van de prinses en het paardenhoofd, waarna al gauw de waarheid boven water kwam. Hij trouwde met de prinses, liet de kamerjuffrouw straffen, en ze leefden nog lang en gelukkig.

Collectie Jaarsma, verslag 1047, verhaal 2a (archief Meertens Instituut)

3 juli 1973

The Speaking Horsehead

Fallada    Fallada   

2013-03-01 14:46:21