Hoofdtekst
Der wie in jong stel, dat wie krekt troud en dy jongelju praetten togearre ôf dat se hiel fatsoenlik leve soenen en gjin fize tael brûke. As se bygelyks even neuke woenen dan soed er sizze: "'k Heb ook zaad te koop." En dan soe hja sizze: "De beurs is open."
Dat gong bêst. Mar doe op in kear, doe sei er tsjin 'e frou: "'k Heb ook zaad te koop."
En doe sei se: "De beurs is dicht." Dat gong sa in nacht of trije, fjouwer achter elkoar, ek al ten gevolge fan de bikende frouljussykte.
Mar nei forrin dêrfan bigoun de frou der wer oer dat de beurs wer iepen wie.
"Ja," sei er, "nou hoeft het niet meer. Ik heb het inmiddels uit de hand verkocht."
Dat gong bêst. Mar doe op in kear, doe sei er tsjin 'e frou: "'k Heb ook zaad te koop."
En doe sei se: "De beurs is dicht." Dat gong sa in nacht of trije, fjouwer achter elkoar, ek al ten gevolge fan de bikende frouljussykte.
Mar nei forrin dêrfan bigoun de frou der wer oer dat de beurs wer iepen wie.
"Ja," sei er, "nou hoeft het niet meer. Ik heb het inmiddels uit de hand verkocht."
Beschrijving
Een pasgetrouwd stel sprak af fatsoenlijk te leven en nette taal te gebruiken. Als ze gemeenschap wilden hebben zou hij zeggen dat hij zaad te koop had, zij zou zeggen dat de beurs open was. Eens had hij zaad te koop, maar was de beurs dicht, ook vanwege de vrouwenziekte. Toen de vrouw zei dat de beurs weer open was, vertelde hij dat het zaad al uit de hand was verkocht.
Bron
Corpus Jaarsma, verslag 1052, verhaal 9 (archief Meertens Instituut)
Commentaar
27 juli 1973
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21