Hoofdtekst
Een statsschrijver wiert nevens een raedtsheer tot een vorst gesonden. De schrijver die het woort dede, was wat heesch dat hem wat soetjes dee spreecken. De raetsheer, die dit verdroot riep dickwels: 'Spreeckt doch wat grover.' De schrijver, barstende van spijt, seyde op het lest: 'Een dreck op uw neus met u raesen.' 'Dat is grof genoeg gesproocken', seyde de vorst.
Beschrijving
Een griffier en een lid van de raad van een stad komen bij een koning voor een bespreking. De griffier doet het woord, maar hij heeft wat last van zijn stem (hees), waardoor hij niet zo luid kan spreken. Dit is niet naar de zin van het raadslid en die maant hem dan ook geregeld aan om wat harder ('grover') te spreken. Dat leidt tot grote ergernis bij de griffier, die zich niet meer in kan houden en de ander toebijt: 'Zak toch in de stront met je gezeur.' (Zie opmerkingen) Waarop de vorst opmerkt: 'Dat is grof genoeg gesproken.'
Bron
Aernout van Overbeke, Anecdota sive historiae jocosae. Ed. R. Dekker, H. Roodenburg en H.J. van Rees. Amsterdam 1991.
Commentaar
Derde kwart zeventiende eeuw
Dreck is een ander woord voor modder, rommel of uitwerpselen. (Zie ook Woordenboek der Nederlandsche Taal, s.v. drek.) De uitdrukking 'een drek op je neus' is niet eenvoudig een op een te vertalen, maar met de zeventiende-eeuwse betekenis(sen) van drek in het achterhoofd, is in de beschrijving hierboven gekozen voor wat een redelijke twintigste-eeuwse variant lijkt te zijn van deze uitdrukking.
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20