Hoofdtekst
Exempel. Het was cen rijcman, een ionghelinc, die hadde een zacht leven inder werlt. Ende hi gaf alle dinc over ende voer in eencloester ende wert een monic. Daer na doe hi der goeder spisen ontberen moste ende den goeden dranc, doe woude hi weder wtlopen: die dranc docht hem te dunne ende dat broot te grof, dat wermoes te maegher, dat stro te hert, die cleder te scherp, die slaep te cort, die tijt te lanc, die arbeit te swaer, der ghehoersamheit te vele. Hi woude daer ummer weder wt. Doe wert hi ghenomen inden gheest ende wert ghevoert in die helle. Daer wert ghebrocht eens riken mans ziel, die hadde al sijn leven sijn lijf wel gheploghen. Die wert voer lucifer mit pipen ende mit bonghen ghebrocht, also hi ghewoen was inder went. Doe namen die viande hem, ende setten hem op enen ijseren stoel, als hi ghewoen was, die was gloyende ende bernende als een vuer. Doe sprac lucifer: „Schenct hem drincken vanden besten wijn als hi ghewoen is". Doe namen si beet swevel ende pec, ende gotent hem inden hals, also dattet hem tot allen leden wtwoet. Doe sprac lucifer: „Haelt hem speellude; laet hem vrolic maken als hi ghewoen is". Doe quamen daer vianden mit vuerighen basunen, ende bliesen hem tot beyde sinen oren in, also dat hem die vlamme wt woet tot beyden sinen oren ende oghen. Doe sprac lucifer: „Legt hem op een zacht bedde ende schoen vrouwen bi hem, als hi ghewoen is". Doe namen si hem ende worpen hem op een heet vueren bedde, dat vol swevels ende pecs was. Doe quamen daer slanghen ende wonden hem in sinen hals, ende grote breede wormen croepen hem inden monde. Doe dese ionghe monic dit hadde ghesien, dese grote pine, doe quam hi weder tot hem selven. Ende al dat hem te voeren zuer was, dat docht hem nu licht, ende voert aen en zocht hi niet meer sijns selves ghemac.
Beschrijving
Een rijke jongeman leidt een gemakkelijk leventje. Hij besluit alles op te geven en zich als monnik in een klooster te vestigen. Hij is echter niet tevreden met het kloosterleven. Het stro is te hard, het brood te grof, het werk te zwaar en ga zo maar door. Hij mist het lekkere eten en drinken en wil het klooster verlaten. Dan wordt hij met zijn geest naar de hel gebracht waar hij een rijke man ziet. Deze man heeft zijn hele leven alleen maar aan het voeden van zijn lichaam en zijn eigen genot gedacht en wordt daarvoor nu door Lucifer gestraft. Zo krijgt hij pek en zwavel te drinken, wordt hij op een bed van vuur, zwavel en pek gelegd en op een gloeiend hete ijzeren stoel gezet. Slangen winden zich om zijn nek en wormen kruipen zijn mond in. Als de monnik het lijden van de man ziet komt hij weer tot zichzelf. Hij klaagt niet meer over het kloosterleven en richt zich niet langer op zijn eigen genot.
Bron
De Vooys, C.G.N., Middelnederlandse stichtelijke exempelen, Zwolle 1953, pagina 23-24
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20