Hoofdtekst
De lindeboom te Zutphen.
In het jaar vijftien honderd twee en zeventig was de boom
der Nederlandsche vrijheid al wel bijna geveld, en dat
hij zich ooit weer zou richten, geleek een duivelsche
voorspelling; slechts enkele steden in Holland bleven den
Prince trouw, en onder de vestingen, die 's Konings troepen
niet dan met bedreiging binnen lieten, behoorde Zutphen.
Zutphen! het bloed der martelaren houdt niet met
stroomen op. Zutphen! men vergeet ook nooit den man,
die tevergeefs voor een zaak is gestorven. Zutphen! uw
tranen van toen weenen wij nog in onzen tijd.
Ducdalf had gezegd:
„Niemand zal in de stad gespaard blijven!" en de gil
van duizenden steeg tot aan den hemel. Honderden bur-
gers werden in den IJsel verdronken, anderen werden aan
de voeten ten galge gehangen, waar zij vier dagen ben-
gelden, en stijf werden als Deventersche stokvisschen.
Velen trachtten te vluchten. Ze werden nagezet als
misdadigers, en onder martelingen deed men hen sterven.
Slechts één man werd voor de goede stad Zutphen behou-
den. Zoodra de veldheer Don Frederik binnenrukte, en het
garnizoen der stad deed vermoorden, wist deze man, dat
de burgers niet zouden worden gespaard.
Haastig klom hij in een lindeboom, die op de Markt stond.
Vandaar gluurde hij nar beneden, en hij hoorde 't luid.
geweeklaag der burgers, voordat men ze in de rivier wierp.
Dicht omsloten hem de bladeren. Als men aan den stam
had geschud, zou hij er uit zijn gevallen als een meikever.
Eerst nadat de furie was geweken, sprong hij op den vasten
grond. Waar hij kwam zag hij lijken. Ze hingen te bengelen in
de lucht, ze lagen op den grond, ze dreven in de wateren. Als
hij uitgleed, was het van het bloed. Hij trad in de huizen. Geen
huis zonder dooden, den schrik levend op het gelaat. Aldus
ging de eenig-overgebleven man door de straten, angstig
—huilend ten laatste. Maar door den lindeboom is Alva's
vloek niet voltrokken, dat allen zouden worden gedood.
In het jaar vijftien honderd twee en zeventig was de boom
der Nederlandsche vrijheid al wel bijna geveld, en dat
hij zich ooit weer zou richten, geleek een duivelsche
voorspelling; slechts enkele steden in Holland bleven den
Prince trouw, en onder de vestingen, die 's Konings troepen
niet dan met bedreiging binnen lieten, behoorde Zutphen.
Zutphen! het bloed der martelaren houdt niet met
stroomen op. Zutphen! men vergeet ook nooit den man,
die tevergeefs voor een zaak is gestorven. Zutphen! uw
tranen van toen weenen wij nog in onzen tijd.
Ducdalf had gezegd:
„Niemand zal in de stad gespaard blijven!" en de gil
van duizenden steeg tot aan den hemel. Honderden bur-
gers werden in den IJsel verdronken, anderen werden aan
de voeten ten galge gehangen, waar zij vier dagen ben-
gelden, en stijf werden als Deventersche stokvisschen.
Velen trachtten te vluchten. Ze werden nagezet als
misdadigers, en onder martelingen deed men hen sterven.
Slechts één man werd voor de goede stad Zutphen behou-
den. Zoodra de veldheer Don Frederik binnenrukte, en het
garnizoen der stad deed vermoorden, wist deze man, dat
de burgers niet zouden worden gespaard.
Haastig klom hij in een lindeboom, die op de Markt stond.
Vandaar gluurde hij nar beneden, en hij hoorde 't luid.
geweeklaag der burgers, voordat men ze in de rivier wierp.
Dicht omsloten hem de bladeren. Als men aan den stam
had geschud, zou hij er uit zijn gevallen als een meikever.
Eerst nadat de furie was geweken, sprong hij op den vasten
grond. Waar hij kwam zag hij lijken. Ze hingen te bengelen in
de lucht, ze lagen op den grond, ze dreven in de wateren. Als
hij uitgleed, was het van het bloed. Hij trad in de huizen. Geen
huis zonder dooden, den schrik levend op het gelaat. Aldus
ging de eenig-overgebleven man door de straten, angstig
—huilend ten laatste. Maar door den lindeboom is Alva's
vloek niet voltrokken, dat allen zouden worden gedood.
Beschrijving
In het jaar 1572 werd Zutphen aangevallen door Alva. Ducalf had gezegd:"Niemand zal gespaard blijven!". Alle burgers zijn vervolgens vermoord, behalve één. Zoodra de veldheer Don Frederik binnenrukte, begreep deze man dat niemand gespaard zou worden. Hij verstopte zich vervolgens in een lindeboom. Hierdoor is Alva's vloek niet voltrokken, dat allen zouden worden gedood.
Bron
J.Cohen. Nederlandsche Sagen en Legenden II. Zutphen, 1919. p.10
Commentaar
1919
Naam Overig in Tekst
Ducalf 
Ducalf 
Don Frederik
Don Frederik
Naam Locatie in Tekst
Zutphen
Zutphen
Holland
Holland
Deventer
Deventer
Alva
Alva
Nederland
Nederland
Markt
Markt
IJsel
IJsel
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20