DEVOOYS097 - VII. EEN SCHOEN MIRAKEL VAN EENEN MAN DIE GHERECHT WAS MET EENEN STOCKE DOER SIJN LIJF IN DEERDE, ENDE ALSO LACH SONDER STERVEN DRIE DAGE, VOER DAT Hi HEM VOLCOMELEEC GHEBIECHT HADDE.

VII. EEN SCHOEN MIRAKEL VAN EENEN MAN DIE GHERECHT WAS MET EENEN STOCKE DOER SIJN LIJF IN DEERDE, ENDE ALSO LACH SONDER STERVEN DRIE DAGE, VOER DAT Hi HEM VOLCOMELEEC GHEBIECHT HADDE.

Bij almaniën inden lande van hassien, in eender stat gheheeten wolfhaeghen, was een man die in grooter weerdicheit hadde die heyleghe ioffrouwe ende bruyt cristi sinte barbare, ende plach un elx daghes een sonderlinghe ghebet te lesen, ende de vighieliën harer heilegher passien te vasten ende haren dach te vyeren, welke overmids des duvels race daer toe comen was, dat hi een wijf vercrachticht hadde, waer omme hi ghevanghen wert, ende na den rechte daer toe veroordeelt dat hi met eenen stocke gheslaghen doer sijn lijf, alsoe ghevesticht soude werden in die eerde. Ende hier toe wert hi bevolen den hueders die hem hueden souden also langhe als hi leven soude inder pinen. In welker pinen hi lach drie daghe ende riep ende karmde iammerleec. Ende ten lesten sprac hi ten hueders ende seyde: „Wat batet dat ghi my langhe huedet ? Want overmids de verdiente mijnder vrouwen sinte barbaren en mach ic doch niet sterven, ic en hebbe ghewareghe biechte ghesproken ende dat heyleghe sacrament ontfanghen". Als dit die hueders hoorden, so oppenbaerden si dit den rechters. Ende met oerlove des rechters namen si hem vander eerden, ende brochten bi hem eenen priester metten heyleghen sacramente met grooter devociën. Tot welken priester de sieke man sijn biechte sprac, ende ontfinc van hem dat heyleghe sacrament met grooter devociën. Ende daer na gaf hi blideleec sinen gheest.

Een man die probeerde ieder dag een gebed te lezen voor Sinte Barbara. Hij had echter ooit iemand verkracht toen de duivel in hem was. Hij werd gevangen en veroordeeld. Hij kreeg een stok door zijn lijf geslagen en werd zo in de aarde vastgezet. Er bleven hoeders bij hem staan tot hij dood zou zijn. Drie dagen later leefde hij nog en toen zei de man tot de hoeders dat ze beter naar huis konden gaan, omdat hij eeuwig zal leven zolang hij niet kon biechten en het heilige sacrament zou ontvangen. Hij had namelijk altijd voor Sinte Barbara gebeden. De man biechtte bij een priester en ontving het heilige sacrament. Daarna gaf hij de geest.

De Vooys, C.G.N., Middelnederlandse stichtelijke exempelen, Zwolle 1953, pagina 73-74

Almanië    Almanië   

Christus    Christus   

Sinte Barbara    Sinte Barbara   

Wolfhagen    Wolfhagen   

2013-03-01 14:46:20