Hoofdtekst
De luisterkat
In Schaesberg woonden een paar oudjes, man en vrouw. Wanneer zij 's avonds in de keuken kalmpjes bij de haard zaten, kwam er telkens een vreemde zwarte kat de keuken binnengeslopen en hurkte zich dan voor het vuur neer.
In het begin letten de oude mensjes daar niet op, maar later viel het de man op dat die vreemde kat hen zo aanstaarde, dan hem en dan zijn vrouw bekeek, als wilde zij hen de woorden uit de mond halen. Hij vond dat nog meer verdacht, wijl de kat dat vooral deed, wanneer hij zijn vrouw of deze hem, dingen over andere mensen vertelde, die nu juist niet bestemd waren om publiek te worden. De dag daarna was dan alles wat zij de avond tevoren besproken hadden bekend door heel het dorp.
De man kon die kat met geen goede ogen meer bekijken. Hij wilde het echter nog eens proberen, en daarom sprak hij af met zijn vrouw, om de volgende avond eens iets heel onnozels te vertellen. Zij zouden dan wel gauw merken of dat ook rondverteld zou worden.
De proef werd genomen en reeds de volgende morgen was heel de dwaze praat, die hij en zijn vrouw waren overeengekomen, door het dorp bekend. De man meende nu bewijzen genoeg te hebben, maar hij besloot nog wat te wachten met het afstraffen van de kat. Eer dan hij vermoedde, zou hij daar gelegenheid toe krijgen.
Zijn vrouw was de middag, volgend op de dag dat de proef bleek te zijn gelukt, bezig met schoenen te poetsen, toen de kat weer binnen kwam. Zij begon over de schoenen te lopen, zodat de afdruksels van haar poten vuil op de pasgepoetste schoenen geprent stonden. De oude vrouw joeg de kat een paar maal weg, en poetste de schoenen opnieuw, maar telkens kwam het beest terug en maakte ze weer vuil. Dat werd de man die dat alles had aangezien toch te machtig. In zijn drift greep hij een van de schoenen, wierp er mee naar het dier en raakte het aan een der achterpoten, zodat de poot brak.
De volgende dag vernam hij dat een buurvrouw die geen al te goede naam had, een been had gebroken. Zij durfde niet zeggen waar haar dat was overkomen, doch na die tijd hadden de oudjes geen last meer van de kat en deden hun nieuwtjes, voor elkaar bestemd, niet meer de ronde door het dorp.
In Schaesberg woonden een paar oudjes, man en vrouw. Wanneer zij 's avonds in de keuken kalmpjes bij de haard zaten, kwam er telkens een vreemde zwarte kat de keuken binnengeslopen en hurkte zich dan voor het vuur neer.
In het begin letten de oude mensjes daar niet op, maar later viel het de man op dat die vreemde kat hen zo aanstaarde, dan hem en dan zijn vrouw bekeek, als wilde zij hen de woorden uit de mond halen. Hij vond dat nog meer verdacht, wijl de kat dat vooral deed, wanneer hij zijn vrouw of deze hem, dingen over andere mensen vertelde, die nu juist niet bestemd waren om publiek te worden. De dag daarna was dan alles wat zij de avond tevoren besproken hadden bekend door heel het dorp.
De man kon die kat met geen goede ogen meer bekijken. Hij wilde het echter nog eens proberen, en daarom sprak hij af met zijn vrouw, om de volgende avond eens iets heel onnozels te vertellen. Zij zouden dan wel gauw merken of dat ook rondverteld zou worden.
De proef werd genomen en reeds de volgende morgen was heel de dwaze praat, die hij en zijn vrouw waren overeengekomen, door het dorp bekend. De man meende nu bewijzen genoeg te hebben, maar hij besloot nog wat te wachten met het afstraffen van de kat. Eer dan hij vermoedde, zou hij daar gelegenheid toe krijgen.
Zijn vrouw was de middag, volgend op de dag dat de proef bleek te zijn gelukt, bezig met schoenen te poetsen, toen de kat weer binnen kwam. Zij begon over de schoenen te lopen, zodat de afdruksels van haar poten vuil op de pasgepoetste schoenen geprent stonden. De oude vrouw joeg de kat een paar maal weg, en poetste de schoenen opnieuw, maar telkens kwam het beest terug en maakte ze weer vuil. Dat werd de man die dat alles had aangezien toch te machtig. In zijn drift greep hij een van de schoenen, wierp er mee naar het dier en raakte het aan een der achterpoten, zodat de poot brak.
De volgende dag vernam hij dat een buurvrouw die geen al te goede naam had, een been had gebroken. Zij durfde niet zeggen waar haar dat was overkomen, doch na die tijd hadden de oudjes geen last meer van de kat en deden hun nieuwtjes, voor elkaar bestemd, niet meer de ronde door het dorp.
Onderwerp
SINSAG 0640 - Hexentier verwundet: Frau zeigt am folgenden Tag Malzeichen.
SINSAG 0640 - Hexentier verwundet: Frau zeigt am folgenden Tag Malzeichen.
Beschrijving
Een kat sluipt de keuken van een ouder echtpaar binnen en luistert hen af als zij praten bij het vuur. De volgende dag is wat zij zeggen in het hele dorp bekend. Op een dag gooit de man een schoen naar de poot van het beest. De volgende dag heeft de buurvrouw haar been gebroken. De oudjes worden daarna niet meer lastig gevallen.
Bron
Kemp, Pierre. Limburgs Sagenboek. Gebrs van Aelst. Maastricht, 1925.
Herdruk: ca. 1970
Herdruk: ca. 1970
Commentaar
1925 (Herdruk ca. 1970)
Dit verhaal is te vinden in het hoofdstuk 'Van heksen en maren'.
Hexentier verwundet: Frau zeigt am folgenden Tag Malzeichen.
Naam Locatie in Tekst
Schaesberg
Schaesberg
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20