SINUTSAG087 - St. Willebrord.

In de lente van het jaar 705 ging Willebrord weer te Utrecht scheep, voer den Rijn af en zeilde over de zee naar Walcheren.

Tot Westcappele, daar hij kwam,
Een aenbedende vernam,
Mercuriose, over eenen godt,
Dit beeldt door des Heeren Gebod
Brak hij....

verhaalt ons Melis Stoke, die de oude goden nog slechts onder latijnsche namen kende.
Geen toeval was het, dat Willebrord op Walcheren landde. Het was het heilig eiland, waarvan men diep in Germanie verhaalde, dat het omgeven was door een stormachtige, vaak door de nevelen onzichtbare zee, uit wier diepte gruwbare monsters opkolkten!....
....Hing er niet altijd een dichte, vochtige mist in de heilige bosschen en over het Zonnemeer waar de priesters woonden....
....Leefde er niet de schatbewakende, menschenverslindende draak, dien Siegfried later dooden zou?....
Was de Westkaap - nu Westkappel geheeten - niet het punt, vanwaar de zielen overvoeren naar het witte "Engel-land"?
Waren die van Walcheren niet de veerlieden der dooden? Hoor, hoe de Romein Procopius het ons verhaalt:
"Alle nachten, als de dorpen slapen, worden de visschers door een geheimzinnig kloppen op hun hutten gewekt. Dan dalen zij af naar het strand en aan den voet van de duinen vinden zij de booten liggen, slanke booten van een vreemden vorm met draken en griffioenen aan den steven, en zoo zwaar met onzichtbare wezens bemand, dat zij niet meer dan een vingerbreed boven het water uitsteken. "Zoodra zij zich hebben afgezet van den wal, worden de bootjes als door onzichtbare handen met duizelingwekkende snelheid voortgedreven om binnen het uur den anderen oever te bereiken. "En als zij onder aan de witte krijtrotsen zijn aangeland, beginnen de scheepjes vanzelve langzaam te rijzen, telkens als een ziel het scheepje verlaat en zij hooren een zachte, geheimzinnige stem die de namen afroept van al den dooden, en bij die van de gehuwden vrouwen ook de namen van hun mannen niet vergeet. "En als de stem eindelijk zwijgt, weten de visschers dat voor dien nacht tenminste hun taak is volbracht, en dat ze weer met hun scheepjes terug kunnen keeren naar hun eiland."

Over Walcheren wordt gezegd dat de zielen van de doden daar door veermannen naar het witte "Engel-land" worden gebracht.

Utrechtsch Sagenboek/ J. R. W. Sinninghe. - Zutphen: W.J. Thieme & Cie (1938), p. 90-91

1938

Valt onder hoofdstuk en titel(s): Legenden. 2. Heiligenlegenden. a. Utrechts Bisschoppen.
Bronnen: Behalve de geijkte Willebrordus literatuur: Alcuinus' leven van den heilige in proza; abt Thiofridus levensfragmenten en het standaardwerk van Kronenburg, werden vele sagenboeken uit Nederland en Luxemburg voor deze legendencyclus benut. (N.Gredt, Sagenschatz der Luxemburger Landes, Luxemburg 1885, S. 20, 27, 451, 501. Ed. de la Fontaine, Luxemburger Sagen und Legenden, Luxemburg 1882, s. 104, 149-150, 154. Sinninghe, Overijsselsch Sagenboek, 142-143, 223-224. Id., Limburgsch S., blz. 171-172, e.a.).

Melis Stoke    Melis Stoke   

Germanie    Germanie   

Siegfried    Siegfried   

Westkaap    Westkaap   

Engel-land    Engel-land   

Romein    Romein   

Procopius    Procopius   

Willebrord    Willebrord   

Utrecht    Utrecht   

de Rijn    de Rijn   

Westcapelle    Westcapelle   

Mercurius    Mercurius   

Walcheren    Walcheren   

Zonnemeer    Zonnemeer   

2013-03-01 14:46:20