Hoofdtekst
Gastvrij van aard, heeft de Limburger een afkeer van hebzucht en inhaligheid. Die karaktertrek van het volk uit zich in sagen als deze. Hoovaardij jegens minderen en behoeftigen hindert den Limburger.
Zoo zou de stad Vijveren met kerken, torens en klokken vergaan zijn, omdat de inwoners zich trotsch en eigengerechtigd gedroegen. Tusschen Thorn en Kessenich wijst u de volksoverlevering nog een turfmoeras, dat geheel overstroomd wordt, als in het najaar de Maas buiten hare oevers getreden is. Het heet Thoorder-ven of Vijverbroek en bewaart de herinnering aan de verzonken stad. Ook hier wordt in den Kerstnacht nog het geluid der klokken vernomen in de diepte van den plas. Nog weet men te verhalen, hoe eens op dat Vijverbroek door varkens, die er losliepen om te weiden, een zware kerkklok werd opgewroet uit den grond. Ze heette afkomstig te zijn van de vergane stad. De bewoners van Thorn, Kessenich en Ittervoort deden beurtelings moeite om ze naar hunne dorpen te vervoeren. Doch het gelukte niet. Toen probeerden die van Stamprooi. Zij kregen ze op een kar geladen en brachten ze weg. Toen zij ermee op Stamprooi's grondgebied kwamen, begon de klok vanzelf te luiden, hetgeen toegeschreven werd aan het feit, dat er in de plaats nog andere klokken waren van denzelfden gieter.
Onderwerp
SINSAG 1145 - Die untergegangene Stadt; versinkt wegen des Übermutes der Bewohner.   
SINLEG 0071 - Glocke läutet von selbst.   
SINSAG 0980 - Der Glockenpfuhl.   
Beschrijving
Bron
Motief
F944(a) - The lost land of Lyonesse.   
F993.1(a) - Sunken bell sounds early on Christmas morning.   
F993 - Sunken bell sounds.   
Naam Overig in Tekst
Limburger   
Kerstnacht   
Naam Locatie in Tekst
Thorn   
Kessenich   
Maas   
Ittervoort   
Stamprooi   
Stamproy   
Vijveren   
Vijverbroek   
Thoorder-ven   
Plaats van Handelen
Vijveren